zaten ''kedi nankördür, köpek sadıktır'' türünde ortalama felsefe yapanlara bir dikkat edin; eğer onlara köpek derseniz hakaret, kedi derseniz iltifat kabul ederler.
kedi gülüşü/deniz kavukçuoğlu
hafife alınmaması gereken bir durum çünkü sevgisi, ilgisi, veterineri, yaş maması, kuru maması, ödül maması, kumu, vitamini, oyuncağı, yatağı vb. derken evdeki altı minnağın aylık masrafı bugün asgari ücretle çalışan bir işçiden daha fazla tutuyor (tabii saldım çayıra, mevlam kayıra diyenlerden yahut tıkış tepiş istif evi haline getirenlerden değilseniz) velhasıl bir canlıyla yaşayıp tüm sorumluluğunu üzerinize almak madden ve manen imkan meselesi...
güne her birini ayrı ayrı öperek başlarım. hele içlerinde bir tanesi var ki, günaydın kızım gel seni bir avzından (ağız değil kesinlikle avız) öpeyim derim, hemen gelir o ıslak burnuyla öperrr, sarılır, koklaşırız. öpmelere doyamadığım benim, sırf onunla öpüşmek uğruna, sabahları işe geç kalmışlığım çoktur.
kendileriyle konuşa konuşa, ana dilleri dışında türkçe'yi de gayet iyi öğrendiler...tamam olayı biraz fazla abartmış olabilirim lakin ''anne'' diyeninden tutun da ''nannn'' diye efelik yapıp, kafa tutanına kadar her çeşit konuşkan minnağım var evde ve bu akıl küplerimin hiç biri cins falan da değil, safkan tekir olurlar kendileri. severiz ailecek dertleşip, uzun sohbetler etmeyi.
ülkemizde hayvanlara karşı uygulanan şiddetin, vahşetin dozu bu denli artmışken sokağa çıkmasına izin vermek ve sağ salim evine döneceği umudu taşımak bana biraz ütopik geliyor açıkçası...
ki, bu durumun cinsi, ırkı vs.söz konusu olamaz, eve ve insana alışkın her tür, korunmaya muhtaçtır ve bunlarla ilgili bin tane örnek verebilirim (evinin bahçesine çıktığı için, yan komşusu tarafından kürekle doğranan kedi, tecavüze uğrayan, kesilen, haşlanan vs.)
unutmayalım ki bu masumların tek suçu ''insan'' denilen varlığa alışkın olmalarıydı...
dizimin dibinde olsun gönlümün efendileri, yok öyle gezen tavuk muhabbeti.
büyük kızım, ne zaman reiki şifa çalışması yapmaya başlasam, yatağımın ucuna ön patilerini dayayarak ayaklanır, o güzel yeşil gözlerini kocaman açar ve sanki auramı görüyormuş gibi, kafasını yukarı aşağı, sağa sola hareket ettirmeye başlar.
evimizin en duru görüye sahip lolipopu olur kendileri, yakında uzmanlık belgesini vereceğim bu gidişle. vereceği seminerlere katılmak için asistanından randevu almaya başlayabilirsiniz.
tabiki hasta hekim ilişkisinde güven duygusu çok önemli fakat yine de siz siz olun yapılacak her işlemi araştırmayı, sorgulamayı, habersiz baskınlarla klinik ziyaretlerini ihmal etmeyin
kızlarım, oğullarımın aksine öyle tatlı öyle sevimliydiler ki kızgınlığa girdiklerinde... yerlerde yuvarlanmalar, bacaklara dolanmalar, o sevimli sesleriyle, kulağa ninni gibi gelen miyavlamalar...patisini öpeyim dişi kedinin ne koku, ne çirkeflik...
5 aylıkken girdi benim sıpalar kızgınlığa, gelişimlerini tamamlamaları için 7,5 aylık olduklarında yaptırdım operasyonlarını ( erkek kedilerde 1 yaş, dişilerde 6-7 ay öneriliyor çoğunlukla) ve bir hafta, kızlarımın başında klinikte yattım üzüntüden, onların o sargılı halleri üzerine klinikte yaşadığımız sıkıntılar (ki onu başka bir zaman anlatırım) sanırım ömrümün bir on yılını alıp götürdü benden...
bin şükür atlattık o kötü günleri.iyiyiz, mutluyuz bi maşallahınızı alırız.
oğullarımı 1 yaşından önce kısırlaştırmadım, edindiğim bilgiler ve veterinerimizin tavsiyesi ile bekledik fakat henüz 6. ayları dolmadan kızgınlığa girdiler ve evin en ücra köşelerine koku bırakmalar mı dersiniz, evden kaçmaya teşebbüsler mi, kalınlaşan o sesleriyle gecenin bir yarısı avaz avaz binayı ayağa kaldırmalar mı...
komşular gelip sorduklarında, benim çocuklar biraz haylaz, oyun oynuyorlar diye geçiştirdim hep, neyse ki şimdi rahatız.
evin en büyüğü kızımız, çalan her zile koşar, geleni kapıda karşılar ve ev halkı dışından biri ise gelen şu tepkiyi verir:
çıkan ses bir miyavv,, bir tıslama değildir asla. ıııiiiiiuuuggghhh tam da böyledir ve o tosbik totosunu döner, salına salına odasına gider.
uyu, uyan, mama ye, sevmediklerini patile, yalan yalan temizlen...
uyu, uyan, mama ye, sevmediklerini patile, yalan yalan temizlen...
uyu, uyan, mama ye, sevmediklerini patile, yalan yalan temizlen...
doğum günümde iki dostum, çocuklarımın hangi marka mamayı yediğini öğrenmiş ve hediye olarak 45kg. mama yollamışlardı (mama da cep yakan cinsinden) işte o an, muhteşem bahçeli bir villa sahibi olmuşum gibi, mutluluktan gözlerimin dolduğu andır. böyle dostlar candır.
mama, mama, mama.
sulandırılmamış süt,
tatlı, çikolata, dondurma, kek ve türevleri
kılçık yada kemikli besinler (balık, tavuk gibi gıdaları kılçık ve kemiklerden arındırarak verebiliriz)
aşırı tuz içeren besinler
soğan, sarmısak içeren besinler
fazla miktarda ciğer
üzüm çilek ve turunçgiller
alkol
ve tabiki kedinizin sorunu ile ilgili bir hekim tavsiyesi almadan, kulaktan duyma yok şu iyi, yok bu güzel diyerek verilen her türlü tıbbi ilaç.
yavru kediyi sokaktan annesinin yanından alıp, "biraz büyüsün sonra yine salarım" demeleri. kedi 5-6 aylık olunca "artık büyüdü kendini kurtardı, sokağa salabilirim" demeleri. bu kedilere yapılan en büyük kötülük. sokak yaşantısını öğrenemedikleri için sokağa koyduğunuz an sudan çıkmış balık gibi oluyorlar. bir köpeği arkadaş sanıyorlar ama köpek parçalıyor. insanları arkadaş sanıyorlar ama tekme yiyorlar, otoyolları tehlikesiz sanıyorlar ama arabalar eziyor. yapmayın!
benim gördüğüm en sık yapılan hata kediyi yıkamak. nasıl anlatsak, nasıl laf anlatmayı becersek hiç bilemiyorum ama kedi yıkanmaz, zaten kendini yalayan tertemiz bir hayvan, dengesini şaşırtmayın şunların dedik dedik ama dinletemedik bir türlü. kızım 4 yaşında, ne yolculuklar, ne hayvan hastaneleri atlattı ama tek bir defa bile yıkanmasına rağmen gerçekten yeni doğan bebek gibi süt kokuyor. çok ekstrem durumlar dışında kedileri yıkamayı çok yanlış buluyorum.
hayatımızdaki eş, dost, arkadaş, aile üyesi vs. için nasıl para ödemiyorsak, ailemizden bir parça olan bir can için de para ödememeliyiz bence. insan ticaretine nasıl karşıysam kedi, köpek, vs. ticaretine de karşıyım. cins hayvan dileyenlere barınakta ve dahi sokakta bile terk edilmiş cinsleri bulabileceklerini de hatırlatmak isterim. muhtaç bir cana umut olmak kadar güzel şey yoktur, o yüzden tabii ki #satınalmasahiplen
tüm gerçek hayvanseverlerin mottosu. petshop gerçeğinin, hayvan ticaretinin, gümrüklerde yapılan kedi- köpek ihalelerinin ve de en önemlisi türkiye' deki sokak hayvanlarının durumunun farkında her insanın yapması gerekendir. satın almayın sahiplenin.
kedilerimi başka bir odaya koymadan odaları havalandıramama sebebimdir. evimiz birinci katta olmasına ve bizimkilerin dışarıda hiç gözü olmamasına rağmen bu işe azami dikkat ediyoruz.
tüm pencerelerimizde sineklik var ona rağmen tırmandığını görünce kilit şeklindeki korumalardan taktık. pencere kafasının sığmayacağı kadar açılıyor. balkona çıkarmayı denemem bile çünkü her uçan şeyi kovalamaya çalışıyor. pencerede veya balkonda kontrollü duracağını sanmıyorum çünkü gözü dönüyor bir şeyleri kovalarken. bir kuşun peşinden giderken aman burası yüksekmiş dikkatli olayım diye düşüneceğini sanmıyorum o an. veterinerler balkondan düşen kedilerle karşılaşıyor sürekli. birazcık fedakarlık ile canlarımızın başına kötü şeyler gelmesini önleyebiliriz diye düşünüyorum. önlem almak, kedi teli veya sineklik veya korumalık taktırmak, ille balkona çıkaracaksanız da tasma ile çıkarmak gerektiğini düşünüyorum. yeter ki onların başına kötü şeyler gelmesin.
son yıllarda hayvanlara göz göre göre yapılan en bilindik eziyet adalardaki faytonlarda çalıştırılan atlar. faytona binme atlar ölüyor inisiyatifi de 2014 yılında resmi kayıtlarda 1 yılda 400 atın öldüğü ve yıl 2018 olduğunda bu sayının iki katı atın öldüğünü açıklamışlar. adalardaki faytonlar yasaklanmadıkça da bu ölümler devam edecek gibi görünüyor.
amaç ne burda gerçekten? sosyal medya hayvanlara yapilan eziyetlerin videolariyla dolu. tamam insanlarin görüp farkina varmasini bende destekliyorum. hatta bakamam diyenlere çok kızıyorum bakilmamasi hayvanlarin o acıyı yaşamadığı anlamina gelmiyor.
benim anlamadigim nasil bir vicdan varki sadece kayıt yapabiliyorlar ben olsam müdahele ederim ya kurtarırım direk bir an bile zaman kaybetmem. hadi çektin diyelim son durumuyla ilgili de bilgi ver bari ozaman ama o da yok. nasil sadece çekip sonra geçip gidebiliyorlar benim aklım almıyor.
buradan itiraf ediyorum, halim içler acısı. 4 kız , 2 oğlan anası olarak; mamasıydı, kumuydu, oyuncağı, aşısı, vitamini, ödülü, yatağı, tırmalama tahtası, kısırlaştırma operasyonları, bıdısı dıdısı şeklinde liste uzayıp giderken ve evde kullanılabilir durumda tek bir eşya bırakmamışlarken; ‘allah rızkını verir, her çocuk rızkıyla gelir’ diyerek, fakirliğime bakmadan bu kadar evlat edinip, sonrasında ‘bakacağın kadar çocuk yap’ argümanını düstur edinmiş bulunmaktayım.
yukarıdaki cümleleri kuran beyin’di, bunları duyan kalp dedi ki: dünya bir yana, mis kokulu tüy yumaklarım benim yanıma, hatta al eve bi tane minnak daha…
tarih 28.04.2019
saat 13:00
yer ulus atatürk heykel önü
katledilen, şiddet gören, bir lokma yemek uğruna canlarını veren hayvanlarımız için söyleyeceklerimiz var.
insan vicdanı kadar insandır, yaşam hakkına saygı duyan tüm vicdanlı dostları bekliyoruz
hayvana şiddet, kabahat değil suçtur! kötü davrananlar potansiyel değil! suçludur! suça ortak olma! unutma bugün ona, yarın sana...
#28nisanbüyükankaramitingi
yaralı yavru bir karga ile altı ay birlikte yaşadık. bay karga tüm evde bizlere ve kedilerime karşı, hakimiyetini ve liderliğini ilan etti (hiç kafese koymadık ve kapalı tutmadık), iyileşip büyüdükten sonra ailenin tüm fertlerine veda ederek özgürlüğüne uçup gitti. kendisine ve aklına hem aşık hem hayran olduğum ve çok özlediğim doğrudur.
iki gözü kör bir kedinin dünyası oldun mu hiç...onun gözlerinden baktın mı hayata...evet bakıyorum, adı ışık, nurla dolsun ömrü...uzun ve mutlu olsun hayatı...
gerçekten gönlü ve kalbi ile ''can'' seven, bırakın cins kedi düşmanlığını bu dünyada yaşayan ve nefes alan hiçbir canlıya sevgisizlik beslemez... fakat ülkemizde ve dünyada sırf insanlara, fiziksel özellikleri ve görüntüleri daha çekici geldiği için yok soyu sopu, yedi düveli, seceresi diyerek, o masumların bu özelliklerini genetik deformasyon sonucu elde ettikleri ve sırf para uğruna bu korkunç pazarın içinde yer aldıkları göz ardı ediliyorsa, o zaman böyle tipler kedici yahut kedi sever olmuyor bence, sadece kendi cins hayvanını sever oluyor zannımca... binbir güçlükte yaşam mücadelesi veren ''safkan'' tekirlerim bir lokma için can verirken, üretim mağduru garibanları koyun dolly gibi kopyala yapıştır, başına da bin dolarlar koyarak satışa çıkar durumu etik gelmiyor bana açıkçası...
ohhh ne döktüm içimi, haydi gelsin eksiler şimdi.
tarih 28.04.2019
saat 13:00
yer ulus atatürk heykel önü
katledilen, şiddet gören, bir lokma yemek uğruna canlarını veren hayvanlarımız için söyleyeceklerimiz var.
insan vicdanı kadar insandır, yaşam hakkına saygı duyan tüm vicdanlı dostları bekliyoruz
aşağıda yazılanlar, kedici kadınlar içindir:
1. çantada mama
2. tüy toplama rulosu yahut koli bandı
3. kıyafetlerde ne kadar temizlerse temizlesin, gözden kaçan birkaç kedi kılı
4. el, kol, bacak, boyun gibi vücudun bilimum yerlerinde dikkat çeken çizikler
5. genelde tırnaklar kısa ve ojesiz
6. nazik, naif, kırılgan
7. yüzüne baktığınızda, insanın içini ısıtan
8. güler yüzlü, samimi
9. konuşmaya başladığınızda, saatlerce susmadan kediler hakkında konuşabilen
10.ses tonu, tıpkı bir kediyle konuşurcasına sempatik
velhasıl güzel insanlardır onlar, üzmeyelim kedici kadınları...
eyyyy ekşi sözlük, sen buradaki, yüreği canlı sevgisi dolu insanlardan korkma, asıl kendi yazarların arasında, bir hayvana nasıl eziyet edileceğini anlatan, ruh hastası, sapık yazarlarını uçur.
büyük kızım, ne zaman reiki şifa çalışması yapmaya başlasam, yatağımın ucuna ön patilerini dayayarak ayaklanır, o güzel yeşil gözlerini kocaman açar ve sanki auramı görüyormuş gibi, kafasını yukarı aşağı, sağa sola hareket ettirmeye başlar.
evimizin en duru görüye sahip lolipopu olur kendileri, yakında uzmanlık belgesini vereceğim bu gidişle. vereceği seminerlere katılmak için asistanından randevu almaya başlayabilirsiniz.
gerçekten gönlü ve kalbi ile ''can'' seven, bırakın cins kedi düşmanlığını bu dünyada yaşayan ve nefes alan hiçbir canlıya sevgisizlik beslemez... fakat ülkemizde ve dünyada sırf insanlara, fiziksel özellikleri ve görüntüleri daha çekici geldiği için yok soyu sopu, yedi düveli, seceresi diyerek, o masumların bu özelliklerini genetik deformasyon sonucu elde ettikleri ve sırf para uğruna bu korkunç pazarın içinde yer aldıkları göz ardı ediliyorsa, o zaman böyle tipler kedici yahut kedi sever olmuyor bence, sadece kendi cins hayvanını sever oluyor zannımca... binbir güçlükte yaşam mücadelesi veren ''safkan'' tekirlerim bir lokma için can verirken, üretim mağduru garibanları koyun dolly gibi kopyala yapıştır, başına da bin dolarlar koyarak satışa çıkar durumu etik gelmiyor bana açıkçası...
ohhh ne döktüm içimi, haydi gelsin eksiler şimdi.
empati gerekliliği doğuran durum, bırakın saatlerce bir bagaj içinde kalmayı, on dakika aracın içinde kapalı kalsam strese girerim, çocuklarımı binek araçta kısa mesafe veterinere bile götürürken nasıl paniklediklerini gördükten sonra ne o otobüse binerim ne de onlara bavul muamelesi yapılmasına izin veririm...
yok hocam. bilmezler, anlamazlar ki, doğası derler, analığı, babalığı tatsın derler, doğursun, bebeklerin yuvaları hazır derler... aslında bu kişileri şöööle enselerinden yakalayıp, sokaklara, sahalara sokmak lazım ki görsünler, anlasınlar o garibanların kısacık ömürlerinde, şu dünyada çektiklerini...
missgaia
pars
kediliçe
dr minnak
kissaani
olahande
mischailie
luna
obirkralice
turuncuukedii
menevish
leyla17