kediyi evin içinde kaybetmek

siz onu ararken, hele de biraz telaşlanmaya başladıysanız; gizlice sizi izlemekten keyif aldığını düşünüyorum.
normalde seslendiğimde bana cevap veren ya da "ne var yine" bakışıyla yanıma gelen kedim, geçenlerde kayboldu sandım evde.
sesleniyorum, hiçbir tepki yok.
saklandığı yerden çıksın diye ilgisini çeken şeyler yaptım, yine yok.
telaşlandım, evde dört dönüyorum.
meğer odanın kapısının üzerine çıkmış, oraya da bir güzel yatmış (daracık bir hat üzerinde nasıl uyuyorlar anlamıyorum) ve beni seyrediyor.
ne eğlenmiştir halimle.
soğukkanlı biri olarak bilinen beni, eğer birkaç dakikayı geçerse delirtir.
her gün başıma gelendir, en sevdikleri konserve kutusu ve kaşığı elime alıp ritim tutturarak, koğuşşş sağdan say yöntemini uyguluyorum.
görüp arttırıyorum sözlük ahalisi, sağır kediyi evin içinde arayın hele bir de. kızım bebekken, avuç içi kadar, dip-bucak yerlere sızar uyur kalırdı. ve delirmiş halde sultanı arardım. zamanla mekanlarını öğreniyorsunuz. ama bazen duvarla petek arasına ( evet evet doğru okudun, gerçekten duvar ve petek arasına!) atlayıp, sıkışmak sureti ile size küçük sürprizler yapabiliyor.
buzdolabının arkasındadır, iyi baktınız mı)))
onun davranışına karşılık evde kendimi saklamaya başladım. miyavlıyor ama hiç ses etmiyorum. sırada o mama yerken gidip başında bızıklama var.


ilk seferinde aklım çıkmıştı bulamadığımda. normal birinin aklına gelmez tabi kedinin klimanın üstünde uyuklayacağı.

bu da öyle bir anımız işte. çok daha absürt saklandığı yerleri gördükten sonra artık iyice rahat oldum. mia ortalıkta yoksa eğer ki ciyaklama da yoksa panik yapmıyorum. ben onu bulamasam da bir bordo bereli gibi o beni buluyor. *
aramayın,çağırmayın. keyfinin yerine gelmesinden başka bir şansınız yok.
ben ilk zamanlar çıldırıyordum. sonra anladım ben çıldırdıkça o eğleniyor. artık ona koz vermiyorum. kendi haline bırakıyorum.
bizim kedide arkadan dolanıp kanepenin altına girer. orada uyur kalır bazende.
giyinirken dolabın içine giriyor farketmediysem üstüne kapağı kapatıyorum ve ardından deli gibi evde dört dönmek suretiyle arıyorum ilk yaptığımda bulamamıştım ama artık biliyorum ki ordasın oğlum
ilk kedimi evde bulamayınca sokakta salak gibi saatlerce aramışlığım var. sonra ben eve yorgun argın döndüm o da dolaptan esneyerek çıktı. sevinsen mi kızsam mı bilememiştim. meğerse oluyormuş öyle...
balkondan düştüğü sanıp, 5 dakikada 4 mahalleyi gezmişliğim vardır, eve döndüğümde ise; karşımdadır.
perdenin en tepe noktasına, o da olmadı perde ile kornişin buluştuğu yerin arkasına bakılması da elzem olan durumdur efendim.
bulduk, ordan biliyorum.
evdekilerle kavga ettirir kapıyı pencereyi mi açtınız diye. bir de koyu renkli tüyleri varsa hepten delirtir, görünmez kolay kolay. bazen uyuzluktan, bazen de telaşımdan korkusuna çıkmaz yerinden ama çıktıktan sonra yaşattığı rahatlama hissiyle hepsi unutulur.
gizlendiği yerden hiç ses çıkarmadan telaşla oadadan odaya koşup seslenerek onu arayan sizi izlemesi de kedi garipliklerindendir
kedilerimizi ilk eve kabul ettiğimizde başımıza gelen olay. ailecek saatlerce aramış fakat bulamamıştık. 4-5 saat sonra hiçbir şey olmamış gibi ikisi de sehpanın altındaki astarın içinden çıkıp tekrar evde dolanmaya başladılar. sonradan anladık ki arada bir yok olmak gibi bir ihtiyaçları var. kimsenin müdahalesine uğramadan güzel güzel uyamak ve kafa dinlemek için böyle bir şeye başvuruyorlar bence.
kalp krizi sebebidir. saatlerce arayıp bulamadığınızda bir anda mutfak penceresinin dışında sizin pencereyi açmanızı bekliyor olabilir. ne kızabilirsiniz ona, ne de eve almamakla tehdit edebilirsiniz. pencereden içeri girerken o mağrur haliyle coşkulu bir sevinç yaşatır size.
önce açık kapı pencere var mı diye bakılır, evin içinde olduğuna kanaat getirildiği takdirde kendi kendine dönmesi beklenir. yine de tedbirli olmakta yarar var. şöyle ki evin içinde saklandığını düşündüğüm günlerden bir gün ev kapısının önünden gelen maaaavv sesiyle ( yine de önce evde aradım) dışarda kaldığını fark etmişliğim oldu. ben eve girerken aradan kaçmış iki gözümün çiçeği.
zilli kedi tasması çözümdür bence.
  • /
  • 2