insana kendini insan gibi hissettiren bir olay. sizi nerede görseler tanımaları da bir hoş oluyor. aksine yardım etmeyip bir de işimizi zorlaştıran insanlar olmasa daha güzel olacak.
evde yaşayan hayvan evin bireyi haline geliyor. yani bizler tüyden rahatsız olmuyoruz. istemeyen pis oldugunu düşünen kimse gelmesin. zaten böylece hayvan sevmeyen insanları da hayatımdan elemiş oluyorum.
dünyaya yeniden gelsem de anlamayacağım tipler. bir insan neden kedilerden nefret eder. umarım kedilerde o kişileri anlayıp nefret ederler. böylece zarar görmemiş olurlar. herkesin kalbine sadece sevgi diliyorum
insanlar uğraşmadıkları, faydalı olmadıkları şeyleri bir başkaları canla başla yaptığında kendini kötü hissediyor. hayvanseverlere atılan en büyük laf önce insanlara bakın olur. bunu diyen insanların da ne insanla ne hayvanla işi olmaz. biz hayvanlarla uğraşıyorsak sizde insanlara faydalı olabilirsiniz. böylece hepimiz faydalı oluruz.
ya binali yıldırım baş bakandı. ne ara belediye başkanlığından ihraç oldu?
binali yıldırım başbakandı, şimdi o yok mu?
ya baş bakansız mıyız biz şimdi?
baş bakan yoksa bunun adı fetret bunalım devri...
halbu ki ben burada işsizim. bana niye belediye başkanlığı, baş bakanlık teklifi gelmiyor ki?
bana bu iş tekliflerinden biri gelse, fetret yaşamazdık.
eylül 2015..sabah yürüyüşüm sırasında istanbul nişantaşı city's arkasındaki mıstık parkı'ndaki kedi evlerine düştü yolum tesadüfen. yeni atılan 2 yavru kedi vardı, birisi bakımlı iken diğerinin gözleri kör olmaya yakın, cılız bedeni pireler, bitler ile kaplıydı..
kedileri dikkatlice inceleyen yaşıtım bir bayan dikkatimi çekti, biraz sohbet ettik ve bir kedi yavrusu sahiplenmeye geldiğini öğrendim. tabi ki o, güzel yavruyu seçti, ayakkabı kutusuna hava delikleri açtıktan sonra bakımlı olan yavruyu içine koyduk, evine götürdü. geçici olarak istanbul'a gelmiştim ve kendime ait bir evim yoktu, kardeşimin ya da arkadaşımın evinde misafirdim.
şimdiye kadar olduğu gibi hasta ve muhtaç bir hayvanı görüp, ardımda bırakmadığım gibi o hasta miniği de orada yalnız bırakmadım. gözleri düzeldi, parazit ilaçları yapıldı, toparlandı derken, mantarının olduğunu onu yıkadıktan 2 gün sonra tüm vücuduna yayıldığında anladım, çok zor atlattık, neredeyse tüm tüyleri döküldü, zeytinyağı ile tekrardan çıkmasını sağladım, 6 ay boyunca tedavi gördü ve aralıklar ile 3 aşı yapıldı. eve dönme vaktim geldiğinde henüz 3 aylık bile yoktu, thy için gerekli olan şartları yerine getirerek oğluma pasaport çıkarttım, bu arada yaşını birazcık büyütmüş olabilirim. :) çok küçük olmasının da etkisi ile inanmayacaksınız ama uçaktan hiç korkmadı ve harika bir yolculuk sonrası evimize geldik. can oğlum canım oğlum oskar oldu ismi.. aramızda çok özel bir bağ var ve bu her yaşanan zorluğa değdi, onu tarifsiz seviyorum.
sokaktaki patili canları yaşatma derneği’ni yakından takip edin derim. (ankara’da) instagram @sokaktakipatilicanlar ...şuana kadar gördüğüm , en güzel , en temiz ve en düzenli çalışan dernek. iyi günler.
kesinlikle çok sevdiğim ve beslemek istediğim hayvan kirpi. birbirlerinden çok uzaklaşırlarsa üşürler, çok yaklaşırlarsa dikenleri batar. sanırım insanlar arasındaki mesafeyi de öğretiyor bu özellikleri...
black mirror ve sherlock. son zamanlar peaky blinders izlemeye başladım. şu anda gayet iyi gidiyor. tabiki bunda tommy shelby karizması da etkili olabilir.
eğer bir odanın bir köşesine tek bir gün ışığı vuruyorsa emin olabilirsiniz ki o ışığın altına çoktan bir kedi uzanmıştır.
(stuart ve linda macfarlane)
kesinlikle çok sevdiğim ve beslemek istediğim hayvan kirpi. birbirlerinden çok uzaklaşırlarsa üşürler, çok yaklaşırlarsa dikenleri batar. sanırım insanlar arasındaki mesafeyi de öğretiyor bu özellikleri...
hayvanları sevdiğini söyleyip hayvanlara bu kadar zarar verebilen başka bir oluşum yok sanırım. birlikte besleme yaptığım insanların, bir zaman sonra herşeyi göstermeye çalışıp egolarını tatmin etme çabalarını gördüm. gerçekten o hayvanın karnının doyması mı önemli yoksa 100 poz çekip bakın ben hayvan besliyorum ne kadar iyi biriyim imajımı önemli...?
3 yıl önce 6-7 ay kadar deneyimledim. tek başıma yaşıyor olsaydım kesinlikle hala vegan kalabilirdim. fakat aileyle bir aradayken durum çok zor oluyor. türkiyedeki çoğu ileri yaşlı kişiye anlatamıyorsun bile. sizi kandırıp içinde yumurta, süt olan ne varsa yediriyorlar. kendimi açlık grevinde gibi hissetmeme neden oluyordu bu durumlar. bu psikolojik baskılara dayanamadım maalesef kazanan teyzeler ve amcalar oldu.