hayatımın %20'sini temizlik yaparak geçireceğime, o zamanı kedilerime ayırırım daha iyi. daha mutlu olurum, daha iyi hissederim. hissediyorum.

tam aksine kedilerim mikrop kapmasın diye eskiden temizlemedigim evimi artık temizliyorum. her an elimde bez...o derece. eskiden evime ayakkabıyla girerken artık misafir dahil herkesi kapının dışında cikarttiriyorum. kedili evler kedisizlerden daha temizdir.

hayatim boyunca, cok titiz olmadim...oglum geldikten sonra da, acikcasi titizligim artmadi...aksine, yasantimiza normal devam ediyoruz...kedim var diye, gelmek istemeyende kendi bilir, kediler kadar temiz bir hayvan daha var mi bilmiyorum !!!!! evimiz, onunda yasam alani; biz onunla, o da bizle mutluysa sorun yok !!!!

annemin yaklaşık bir yıl öncesine kadar sahip olduğu algıydı. kedi/köpek besleyen tanıdıklarına oturmaya bile gitmezdi koltukları pistir diye. ama biricik oğlumuz nemo'yu öyle sevdi ve kedilerin birçok insandan daha temiz olduğuna o kadar inandı ki evde donumuza kadar tüy içindeyiz ve hiç rahatsız değil bu durumdan. yerler ve koltuklar pislendiği için değil, kedimiz rahat rahat gezinsin ve yatsın diye temizlik yapıyor artık.

bir insanın evi ya pistir ya da değildir. kedi olan bir ev de pis ise kediden değil sahibinden kaynaklanır. özetle, doğru başlık bazı insanların evleri pistir olmali.

evet pistir, gitmeyin sakın hastalık kaparsınız. o her gördüğünü ağzına sokan, sümüğünü oraya buraya süren, çişini yaptıktan sonra elini yıkamayan çocuğun da gelmesin mikrop kapar. hele o en son ne zaman dişini fırçaladığını kendisi bile unutan eşin hiç gelmesin. çok pis kedi köpek beslenen ev, hatta kaç tane kedi köpek varsa o kadar kat mikrop vardır orda.

düzenli traş olmasına, sürekli olarak evin temizlenmesine, her yerin düzenli olarak tüy toplama rulosu ile temizlenmesine rağmen kedi ile ilgili ön yargısını aşamamış insanların saçma sapan algısı. bir de bunun (bkz:kedili evlerin koktuğu algısı) şeklinde yan dalı vardır.

evini bir kediyle paylasan insanin evi pis olsa da kalbi tertemizdir. onemli olan da bu zaten.

eğer bir çöplükte, kirli pis bir yerde barınmak zorunda kalmamışsa ve suya da ulaşabiliyorsa sokak kedisi bile kokmuyor. ev kedisi ise bebek gibi kokuyor. kedili ev çocuklu ev gibidir. tek başına yada sadece yetişkinlerin yaşadığı bir evde yapılan temizlik rutinini iki katına çıkarır otomatikman.ama çalışan bir insan için özellikle ev her daim pırıl pırıl olacak diye bir kural koyulamaz gel gör ki evcil hayvanınız varsa ve evinizin dağınık bir anına tesadüf etmişse biri, direkt onları sorumlu tutacaktır içten içe. eskiden evden çıkarken geç kalmışsam yatağımı toplamak zorunda hissetmezdim ya da kıyafetlerimi ortalıkta bırakmakta sakınca görmezdim ama şimdi evde kalacak olan kedilerim için çıkarken düzenli bir ev bırakmak zorunda hissediyorum. yani kediler bu anlamda da insanı düzene sokuyor. yanlız bir daha kedilerim olduğunu bilerek evime ilk defa gelen birinden " aa ev temizmiş " cümlesini duyarsam ağzına bi tane çakmaya ahdettim. neyse, yani eskisinden daha fazla temizlik yapıyorum ve bunu kesinlikle kedilerim temiz bir ortamda yaşasınlar diye yapıyorum. anne olmak böyle bir şey işte.

bu algiya sahip insanlara 'sensin pis' diyesim geliyor. kedi kadar temiz bir canlı var mı dünyada? ayrıca bizler de yediğiniz içeriğimize kedi kumu, tüyü vs koymuyoruz yani.. nasıl bu kafa bu..

çok şükür çok titiz bir insan değilim. evim her daim, özellikle kışın soğuk günlerde her türlü patili dostuma açık. nüfus çoğaldığında da aman evi pisletirler, aman her yer tüy olur gibi dertlerim yok. kirlenirse süpürüp, sirkeli suyla da yerleri silersin biter gider, oh miss. insanların bu tüy meselesini abartmasını anlamıyorum. o canlıların sana verdiği huzur ve mutluluğun yanında varsın evin kirlensin ayrıca hiçbir önemi yok.

böyle düşünüp, bunu dillendiren eş, dost, akraba artık kim varsa o an yanımda önce kedilerimin fotoğrafını gösterip ardından çantamdaki minik aynamı suratlarına tutuyorum ve diyorum ki; onlar yerine seninle yaşasaydım evimde, eminim çok daha dağınık ve pis olurdu çünkü anladığım kadarıyla senin ruhun da dilin ve kalbin kadar pis... tabii bir daha görüşmüyoruz, zaten çok lazımdın, gelmeeee benim evime pisse, zorla davet mi ediyoruz.

kedicilerin evi pis değlidir sadece tüylüdür. :)

şu an gayet pis ve kedilerle alakasi yok tamamen benim tembelligimle.
yarina kısmet!
yaa kusmak icin bile wc ye kosan kedim var benim. oyle diyenlerin ..... pis

kedicilerle ilgili bunu asla söylemem, kedilerin ne kadar pamuk gibi temiz hayvanlar oldukları malum. ama köpek beslenen evler için benim de ucundan kıyısından katıldığım bir durum bu, çok üzgünüm. köpekleri de çok ama çok seviyorum ama nasıl bakılırsa bakılsın kendine has bir kokusu var bu arkadaşlarımızın. ve temiz algıma uymayan bir koku. tuvalet için dışarı çıkarılıp geldiğinde dışarı bastığı patilerle eve basıyor ama biz kendimiz eve ayakkabılarla temiz olmayacağı için basmıyorken köpek bastığında bunu normal karşılamak bana biraz garip geliyor. ya da kedi kakasını yaptıktan sonra kendini dakikalarca yalıyorken köpek yapıyor ve tamam olay bitiyor. köpeklerin evin içinde bakılmaya uygun hayvanlar olduklarına hem köpek hem de sahibi için uygun hayvanlar olduğuna inanmıyorum, üzgünüm. inş linç yemem

sorumluluk sahibi olmaktan uzaktan yakından ilgisi olmayanların, temizlikle ilgili sorumluluklarını da evlerinde yaşayan hayvanlara atmaları sonucu ortaya çıkmış bir durum bence. hayvan doğası gereği neyse onu yaşar. nice evler görmüşsünüzdür ki, burada hayvan bile yaşanmaz diye tanımlanan. sevgiyle kalın, temiz kalın.

neye göre kime göre??? eşyalar, evler değil ruhlar temiz olsun

dünyada insan dahil en temiz hayvan hangisidir diye sorulacak olsa hiç düşünmeden kedi derim. kişisel bakımı ve temizlikleri için günde en az 2 saatlerini harcarlar...

kimseyi o denli yargılamamak gerektiğini düşünsem de kedi- köpek ya da herhangi bir hayvan beslenilen evde asla yemek yemiyorum. komşumuzun kedisi vardı; kendisinde ne zaman bir şey yesem içinde kedi kılına rastlıyordum. bu denli kendi içimde böyle bir kuralım var, elimde değil. hayvan kılının insan bünyesine zararlarından ötürü onları dışarıda besliyorum.

kedilerim var evim de pis. ısteyen geliyor isteyen gelmiyor ne yapiyim dakika basi cocuklarin arkasindan mi kosiyim aha sura dagildi aha mama dagiliyor kum dagiliyor diye. ev halki olarak (ben ve kediler) mutluyuz