birden fazla kediyle yaşayan kediciler
maalesef şimdilik 2. birbirleriyle pek geçinemedikleri için bu sayıda kaldık, 3lersek gruplaşırlar, biri dışlanır sonra asabileşir gelir bizi patiler falan riskli. zaten alışma sürecinde orda burda çiş kaka temizlemekten bir hal olduk.
toplumun hayvansever insanlara deli gözüyle bakması
ben de onlara ahlaksız, vicdansız ve akıl sağlığından yoksun insanlar gözüyle bakıyorum ve kendilerine de bunu bilhassa belirtiyorum. öylece yuvarlanıp gidiyoruz. burda asıl iş belediyelere düşüyor ve neyse ki benim yaşadığım yerin belediyesi sokak hayvanları konusunda destek veriyor. deli diyorlarsa da desinler çok mu önemli o insanların düşüncesi, bizde kedi sevgisi pazara kadar değil mezara kadar.
yazarların kedileri
2 dünya güzeli kızım var.
biri ankara kedisi, kendisini bir sahiplendirme sitesinden almıştım üniversite öğrencisiyken. benimle bir sürü şehir ve ev değiştirdi. asabi ve bireyselliğine önem veren biri kendisi, öyle kafamıza göre gidip sevemeyiz. gürültüye patırtıya aldanmaz, yattığı yerden insanları ve olayları yargılamasına devam eder.
küçük tekirimi parktan perişan halde aldım. en fazla 2 aylıktır diyordum nerdeyse 4 aylıkmış ama bakımsızlıktan büyüyememiş. şimdi kendisi oyun delisi bir tombik. ağzını burnunu patilerini ısıra ısıra severim en fazla miyk yapar. asla ankaralıya kendisini ezdirmiyor, ama arkadaşı olmayı da başaramadı.
kedilerin gariplikleri
oynadığı nesneleri su kabına atıp içinden patisiyle almaya çalışmak gibi bir huyu var benim küçüğün. oynadığı şey ne olursa olsun biz bakmıyorken gidiyor suyun içine cup diye atıveriyor, sonra da patileriyle geri alıp oynamasına devam ediyor. biz üstüne su atsak kızar ama patilerini kendisi ıslatınca sorun yok.
edebiyat ve kedi
isminde kedi geçmesi veya kapağında kedi resmi olması bile yetiyor benim için artık bir kitabı almaya. sonuçta bahsi geçen mevzu kedi, kötü olacak değil ya. özellikle selçuk demirel'in kendi çizimleriyle oluşturduğu derlemesi kağıttan kediler beni okurken çok keyiflendirdi, bazen hüzünlendirdi ve düşündürdü.
kediyle uyumak
işe geç kalma sebebidir. bu mırıl mırıl güzellikler bırakılıp nasıl çıkılır çirkin insanların arasına diye her sabah soruyorum kendime. hele kışın o sıcacık göbeklerinden kafamı kaldırmak hayatımdaki en büyük zorluklardan biri.
tanımadığınız birisinin kedici olduğunu anlama yolları
kolunda bacağındaki çiziklerden tabi ki. hangi çiziği hangi kedisinin yaptığını bile aklında tutuyordur sorsak.
bir de sokak kedileriyle göz teması kurma çabalarından.
makbiile
pars
calico
dombilicat
nil
menevish