2 dünya güzeli kızım var.
biri ankara kedisi, kendisini bir sahiplendirme sitesinden almıştım üniversite öğrencisiyken. benimle bir sürü şehir ve ev değiştirdi. asabi ve bireyselliğine önem veren biri kendisi, öyle kafamıza göre gidip sevemeyiz. gürültüye patırtıya aldanmaz, yattığı yerden insanları ve olayları yargılamasına devam eder.
küçük tekirimi parktan perişan halde aldım. en fazla 2 aylıktır diyordum nerdeyse 4 aylıkmış ama bakımsızlıktan büyüyememiş. şimdi kendisi oyun delisi bir tombik. ağzını burnunu patilerini ısıra ısıra severim en fazla miyk yapar. asla ankaralıya kendisini ezdirmiyor, ama arkadaşı olmayı da başaramadı.