kedilerin küçük şifacılar olması
uzun zamandır merak ettiğim konulardan biri, kediler hayatlarımıza giren birer küçük şifacı mıdır gerçekten.
kediler büyük şifacılardır ve biz onların küçük insanları -,-
kesinlikle öyle :) mırlama sesinde melatonin uyarımı etkisi olduğu söyleniyor yani mutluluk hormonu tarzında .. ne gariptir ki uzun süren mide krampları geçirdim ve kedilerim sürekli karnıma yatıp masaj yaparlardı düzeldim şimdi sadece yanımda yatıyor keratalar:)
strese iyi geldikleri kesin.
kucağınıza yatıp, mırlamaya başladığı anda; sinir stres kalmıyor.
kesinlikle, ayağım kırıldığında ayağımda yatan, annem öldüğünden beri her gece yanıma gelip beni uyutan, her zaman yanımda olduğunu bir mırla belli eden, dostumdur.
-kediler 20-140 hz aralığında mırlama titreşimleri yayarlar. bilimsel araştırmalar göstermiştir ki, bu frekansta titreşen sesler, birçok hastalığın tedavisinde etkili olmaktadır.
-mırlayan bir kediyi sevmek sakinleştirir ve stresi azaltır.
-kedi sahibi olan insanların 40% daha az kalp krizi riskleri vardır.
-mırlama titreşimleri tendon ve kas sakatlanmalarını rahatlatmaktadır.
-kedi mırlamaları yaraların enfeksiyon ve şişlik riskini azaltmaktadır.
-mırlamalar solunum güçlüğü semptomlarını azaltmaktadır.
-mırlamanın titreştiği frekans aralığı, birçok hastalığa iyi gelen ses frekansı aralıklarına denk düşmektedir.
-kediyi sevmek ve mırlamasını dinlemek kan basıncını düşürür.
kedinizle göz göze geldiğinizde bedeninize sizi bir anda iyi hissettiren bir enerji aktığını fark ettiniz mi hiç ? ben böyle hissediyorum, göz göze geldiğimizde.
kediler bebekleri yalar yaşlıları hastaları yalar muhtaç olanların yanına giderek şifa bulmalarına yardımcı olurlar,yapılan araştırmalarda kalp krizi ve depresyon riskini azalttıgı ortaya çıkmıştır aynı zamanda kedi ile büyüyen çocukların bağışıklık sisteminin daha kuvvetli olduğu ve sosyalleşme konusunda onlara yardımcı oldukları bilinmektedir. kedi candır.canımın ta içidir aşktır.
kedilerin birer şifa kaynağı olduğuna inananlardanım. çevremden duyduklarım ve yaşadıklarım en büyük etkendir.
cevabı kesinlikle 'evet' olan soru. eskiden beri kutsal kabul edilen ve negatif enerjiyi uzaklaştırdığına inanılan kediler elbette ki şifacı özelliklere sahiptir. kediden daha iyi gelen ne olabilir ki insana.
kesinlikle evet... onlar hem şifacı hem de huzur kaynağı. bir de kış mevsiminin küçük ısıtıcıları.
kesinlikle inanıyorum. asla kucağa gelmeyen, temas etmekten nefret eden yaman, birisinin ağrıyan bir yeri olduğunda oraya yatıyor, hissediyor resmen. mır mır mır ağrıyan yeri ısıtıp ağrıları gecirip yine insanlardan uzaklasıyor.
doğru olduğuna inanabileceğim düşüncedir.
nedense kucağa alınca, o titremesi günün yorgunluğunu alan bir frekansta.
sinirliysem geçiyor. gerçi şaşkın şaşkın bakışları daha çok sinir yatıştırıcı oluyor ama, kesin etkisi vardır diye düşünüyorum. isviçreli bilima damlarını da buradan göreve çağırıyorum. hadi bakalım araştırın şunu.
fizyolojik hastalıklara iyi geliyorlar mı bilmem ama kesinlikle psikolojik rahatsızlıklarda üstlerine uzman tanımam
karımın ağrısı nerede, mırmır orada. iyi de geldiğini söylüyor. onu zaten çok seviyoruz. bu özelliği de bize bonus herhalde.
hayır. kediler büyük şifacılardır.
kanıt 1
bundan üç hafta önce, iki çok ağır kedi vakasının tedavileri için koşturmaktan ve aynı gün veterinere yetiştirdiğimiz bir köpeciğin son nefesini klinik masasında vermesi üzerine, yaşadığımız derin üzüntünün ardından, kuzucuğu gözyaşları içinde toprağa verip, arkadaşımın evine gittik...
bundan on ay önce, evinde başka evlatları da olan melek kalpli arkadaşıma, gözleri görmeyen, zırkör bir kedi evlat sahiplendirmiştim, ve bu, onu bebekliğinden bu yana, ilk görüşüm olacaktı ...
evde beş kişi oturmuş kahve içiyorduk ki, bende bir anda görüntü bulanıklaşarak, kalbim yerinden fırlayacak gibi atmaya başladı...
elimi, yüzümü yıkarsam iyi geleceğini düşünüp yerimden kalktım ve üç beş adım sonrası şiddetli bir titremeyle yığılıp kalmışım ki allah'dan arkadaşım anında beni tutarak yere yapışmamı engellemiş...bu arada şimdiye kadar hiç baygınlık geçirmemiştim ve hala nedenini anlamakta zorluk çekiyorum...
baygınlığım yirmibeş-otuz saniye sürmüş, hemen bir koltuğa yerleştirmişler, bense kendimi göz kamaştıracak beyazlıkta bir alan içinde ve etrafımda muhteşem görünümlü, belki yüz bin tekir kediyle birlikte görüyorum o esnada...
oysa gerçekte olan, beni koltuğa alır almaz, bizim zırkör ve sahibinden başka hiç ama hiç kimseye yaklaşmayan kuzusu benim tam kalbime zıplayıp oturuyor ve kollarını boynuma dolamış beni öpüyor, kokluyor... gözlerimi gülümseyerek açtım ve bizim ufaklık kendiliğinden benim kalbimden kalkana kadar yaklaşık yarım saat öylece öpüşüp, koklaştık ve o üzerimden kalkıp gittiğinde artık kalp atışım da, nefesim de normale dönmüştü evde bulunan diğer dostlar ise bu anları şaşkınlık ve hayranlık içinde izliyordu...o an bana görmeyen gözleriyle ışık oldu, adı ışık, kendi ışık kuzum teşekkürler...
benim kızım ne zaman üzülsem,hapşırsam,öksürsem ya da başka bir şey hemen mır mır yanıma gelir sürtünür bana iyi hissettirir gider. özgür bi kediş