toplumun hayvansever insanlara deli gözüyle bakması

"deli diyorlar bana desinler değişemem"
garipseyen bakışlara alıştım da en çok içime oturan bazılarının bana sanki kötü birşey yapıyormuşum gibi bakmaları. mahallemdeki canlara elimden geldiğince yardım ediyorum fakat besleme yaparken bile sanki hırsız gibi sessiz sedasız yapıyorum, havanın kararmasını bekliyorum falan. sırf bazılarının 'ama hep sen alıştırıyosun bunları buraya', 'bahçemizi mahvetmişler, besleme şunları', 'kedi bu aç kalır mı hiç' tarzı zırvalıkları işitmemek için. aslında bunları duymak da umrumda değil asıl mesele onlara zarar vermelerinden korkmam. insan nasıl sokağındaki, kendisine hiçbir zararı olmayan bir canlıya tahammül edemez anlamak mümkün değil. tüm bunlar hep sevgisizlikten..
insan , alışılmayan şeylere deli gözüyle bakar. eğer toplum gerçekten bu şekilde bakıyorsa bu zamana kadar hayvan sevgisine alışmamıştır.

burada kastedilenin bizim toplumumuz -en azından benim yaşadığım yerdeki insanların- olduğunu düşünmüyorum.
hayvanları delice sevdiğimiz içindir belki de. önce kendi deliliklerine baksınlar.
siklemediğim olaydır. sokaktaki çocukları beslediğimde "ne gerek var şimdi buna, ben buraya kedi doluşsun istemiyorum." diyen de gördüm, ben araba sürüyorken karşıma kedi çıkınca frene bastığım için "yahu ne duruyorsun arkadaki araba bize çarpacaktı, kediye çarpsan ne olacak?" diyen ruh hastasını da. bu yüzden siz de siklemeyin miyav sahibi anne, babalar... çünkü biz onlardan daha deli değiliz. ^^
o gozlerin portlemesi toplumun yozluguyla dogru orantilidir
toplumun hayvan delilerine selam olsun
keşke deli gözüyle değil de kedi gözüyle baksalar!
anlayamadığım tiplerdir. bence bencillikte en üst seviyedekiler ki dünyayı sadece kendilerine ait görüyorlar. ha birde bence çok sevmek, ayrı sevmek kavramından yoksunlar. deliyiz evet... çılgınız da. keşke bizim gibi olsanız
önemsemiyorum, ama kızmıyorum da.
sokaktaki kedi nüfusu için beni suçluyorlar. ben beslediğim için çoğalmış. geçen bir deli kadın üç bebeği getirip bizim bahçeye attı. kavga ettim, anneden ayrılınca ölecek bebekleri nasıl ayırıp getirirsin diye. annesi bulurmuş! neyse sonunda biz anneyi bulduk.
toplum sağa sola önyargılarını ve değersiz değerlerini fırlatırken her şey normal ama ben hayvanseverim diye ben deliyim? oldu canım. tamam.
sevmenin nesi delilik olabilir ki. içinde sevmek geçen hiçbir cümle korkutmasın sizi. bizleri sevgi kurtaracak!
deli gibi sevmek ruhumuzda var.yapacak birşey yok.stigmatizmdir bu.damgalama.insanlar kendi yapamadıkları şeyi başkası başarabildiğinde genelde yapar bunu.saf sevgiye,sevilmeye devam.
burda deli olmuyosun ama kıskanma tarzı garip bişey oluyor? onunla o kadar ilgileniyosun bizlede ilgilensene tarzı anlayın insanlara samimiyet duymuyorum kediler ve hayvanlar rahatlatıcı insanlar stres ve sinir kaynağı o yüzden bi kaçış halindeyiz
deli olmak kötü olmaktan iyidir,takmayalım.
peki bu benim ne kadar umrumda? :)
  • /
  • 2