hayvanlara eziyet edenlerin normal, hayvan düşkünlerinin tuhaf görüldüğü bir dünyada yaşamaya çalışmak...

"deli diyorlar bana desinler değişemem"

hayvanseverlere deli muamelesi yapmayı çok seviyoruz. hayvan sevmek suçmuş, kötü bir şeymiş gibi bir algı oluşturulmuş. son dönemde alkol almak suçmuş gibi bir algı oluşturulduğu gibi. anne babalar bile kendileri kedici oldukları halde bu sevgilerini bastırmaya çalışıp "ya çocuğum çok istiyor, o yüzden yavru kedi arıyoruz" şeklinde cümleler kurabiliyorlar. ben kedileri çok seviyorum, çocuklarıma da bu sevgiyi aşılamak istiyorum diyebilmek lazım.

"ne kadar güzel sen uğraşabiliyorsun ben yapamam!" diyip arkadan "kafayı kedilerle bozmuş bu da!" derler. bilmedikleri çok önemli bir şey var: kedilerle maddi manevi gücüm yettiğince ilgileniyorum. ama onlar da benimle ilgileniyor. katkısı öyle çok ki yaşamımda!

demekki topluma daha çok deli lazım.

keşke deli gözüyle değil de kedi gözüyle baksalar!

çok doğru bir tespit. aktivist değilim, hayvanlar için yeterince çaba sarf etme şansım da olmadı.
bir kedim var ve kedime olan sevgi ve alakamı anlattığım insanların çoğu beni deli sanıyor eminim.
asıl garip olansa, bu insanların çoğunun çocuklu olması.
bence o çocuklara yazık.

hayvan sever olunca, o sevgisiz geçen günlerine kızdıran, yaflama denemesi. uzun vadede takılınmaması gereken konu.

garipseyen bakışlara alıştım da en çok içime oturan bazılarının bana sanki kötü birşey yapıyormuşum gibi bakmaları. mahallemdeki canlara elimden geldiğince yardım ediyorum fakat besleme yaparken bile sanki hırsız gibi sessiz sedasız yapıyorum, havanın kararmasını bekliyorum falan. sırf bazılarının 'ama hep sen alıştırıyosun bunları buraya', 'bahçemizi mahvetmişler, besleme şunları', 'kedi bu aç kalır mı hiç' tarzı zırvalıkları işitmemek için. aslında bunları duymak da umrumda değil asıl mesele onlara zarar vermelerinden korkmam. insan nasıl sokağındaki, kendisine hiçbir zararı olmayan bir canlıya tahammül edemez anlamak mümkün değil. tüm bunlar hep sevgisizlikten..

hayvanları delice sevdiğimiz içindir belki de. önce kendi deliliklerine baksınlar.

siklemediğim olaydır. sokaktaki çocukları beslediğimde "ne gerek var şimdi buna, ben buraya kedi doluşsun istemiyorum." diyen de gördüm, ben araba sürüyorken karşıma kedi çıkınca frene bastığım için "yahu ne duruyorsun arkadaki araba bize çarpacaktı, kediye çarpsan ne olacak?" diyen ruh hastasını da. bu yüzden siz de siklemeyin miyav sahibi anne, babalar... çünkü biz onlardan daha deli değiliz. ^^

toplum sağa sola önyargılarını ve değersiz değerlerini fırlatırken her şey normal ama ben hayvanseverim diye ben deliyim? oldu canım. tamam.

burda deli olmuyosun ama kıskanma tarzı garip bişey oluyor? onunla o kadar ilgileniyosun bizlede ilgilensene tarzı anlayın insanlara samimiyet duymuyorum kediler ve hayvanlar rahatlatıcı insanlar stres ve sinir kaynağı o yüzden bi kaçış halindeyiz