2 aylikken veterinerden sahiplendigimizde herşey normaldi.. belli araliklarla goturup asilarini yaptiriyorduk, tirnaklarini bile kestiriyorduk.. 5 aylikken parazit damlasi icin goturdugumuz farklı bir veterinerde 'vakti gelmis kuduz asisini da yapalim' diyen stajyere guvenmeyecektik.. hayvani uzun sure o ortamda tuttu sonra da yapamayacagini anlayinca 5 kisi uzerine cullandilar, havada ucusan tuyler, bas bas bagiran bir kedi, veee gelsin travma.. kizimi asla veterinere goturemiyoruz.. baska hayvanlarin kokularindan midir yoksa o gun orada ona yasatilanlardan midir bilinmez ama iceri girdiginde taninmayacak hale geliyor.. 1,5 yasinda kisirlastirdiktan sonra almaya gittigimizde, boyle kedi gormedik nasil bir hayvan bu diye dert yandilar.. 4 yasina gelmek uzere ve parazit damlalarini evde sadece ben yapabiliyorum.. var mi bir caresi acaba?

kedilerde file yakın hafıza vardır ve aynı insanlar gibi iyiyi değil kötüyü unutmazlar. bu sadece veteriner hekimler için değil yakın çevrelerindeki tüm insan, kedi ve diğer hayvanlar için geçerlidir.

hiçbir kedimde yok allaha şükürler olsun. uslu uslu sakin sakin durur hepsi. sadece gözbebeğim, kızım hastayken veterinerden bıkmıştı. 6 günde 37 iğne yediği için o dönem veterinere gidince hırçınlaşmıştı.. ama onun dışında veterinere gidince her biri ayrı melek. ev arkadaşımın kedisinde * var mesela veteriner fobisi. hem de çok çılgınca. içinden veterinere gidince gerçek bir kaplan çıkıyor. onun çözümünü de aşı zamanı geldiğinde veteriner hekim arkadaşımızı eve çağırarak bulduk. evde strese girmiyor, fıt diye halloluyor. imkan varsa gerçekten rahat bir olay.

kızımız fondü deyim yerindeyse tam bir salon kedisidir. ancak veterinere gittiğimiz an içinden bir kaplan çıkıyor. üstelik dünyanın en tatlı veterinerine sahip. malt vs vererek zaptediyoruz..

evde ağzından küçük bir ‘mev’den başka ses çıkmayan oğlumu veterinere her götürdüğümde ne kadar zengin bir ses dağarcığına sahip olduğunu yine ve yeniden keşfedip, aile geçmişi konusunda ciddi şüphelere gark oluyorum. ataları arasında kaplan, öküz ya da su aygırı falan vardı sanırım, öyle bir bağırma. kızım ise fazla ses çıkarmıyor, sadece ortamdan kaçmaya çalışıp, sonunda taşıma kabına işiyor.

yüzünü görmediğim tek hastam diyor kedim için veterineri. çünkü aşı yapmaya geldiğinde bile yüzünü örtüyle kapatıyoruz. çıldırıyor, sesinden bile tanıyor...

veterinerimiz evimize geldiğinde depreşen fobi, benim yanında olmamdan mıdır,evinde olmanın öz güveninden midir veteriner merhaba diyemeden turunç kabarıp tıslıyor. biz kliniğe gittiğimizde ise bildiğin kuzu oluyor.

sims 4 de bunun için bir serum var, kedi veya köpek strese girerse serumu pıst basıyorsun hayvan sakinleşiyor. veya serum yoksa seve seve, konuşa konuşa sakinleştiriyorsun sonra muayene ediyorsun

bence iş veterinerde bitiyor.. kedilerde kopeklerde yapilan muameleyi unutmaz sonucta cani acıyor. vette çalışırken kedileri ben hazirlardim cunku stajdi ve konusa konusa seve seve cikariyordum kafeslerinden igne olacaklari zamanda da, serum takilirken de sariliyordum. ignesi ben onlarla konusurken yapılıyordu uslu uslu duruyorlardi ayrica vette birakip gitmeyin sizin güveninize de ihtiyaclari var hatta yaninda olun sizde onunla konusun sevin. kisirlastirma ameliyatinda birakip giderlerdi sinir olurdum nereye gidiyorsun o hayvanin ameliyattan cikinca ilk gozleri seni ariyor bekle yani o da bir cocuk.

benimkiler huysuzlanır ama çok sorun çıkarmazlar. ama asıl bende var veteriner fobisi. rutin asi, parazit vs uygulamalarında bile bir gün önceden stresten kıvranırım. başka birşey çıkmaması için, gayet saglikliyken bile çocuklar. evet , evhamliyim.

veterinerle alakalı kötü anısı olabilir

bir de sahiplerin veteriner fobisi var.

-çok para abi, ne gerek var ya. eskiden veteriner mi vardı? hepsi para tuzağı...