kucaktan inmeyen bir kızım var. kucağımdan indirdiğimde söylenerek (muhtemelen küfrediyor) tekrar yerleşmeye çalışıyor ve yerleşene kadar da söylenmeye devam ediyor. kaldırmadığım sürece de saatlerce kalabiliyor.
bir siyam kedisine sahipseniz konuşmama gibi bir şansınız yoktur. karşılıklı diyaloglar o kadar uzar gider ki, her zaman son miyavı pardon son sözü kendisi söyler.
tanışmamız 15 ekim 2014 çarşamba akşamı, evimizin minik aile bireyi olması da 24 ekim 2014 cuma akşamıydı. babaeski'den istanbul'a 2 saatlik yolculuğumuz boyunca yaşadığım mutluluğu ve sevinci unutamam.
her sabah saat 06:00'da kendini öptürmek için ıslak burnuyla beni uyandıran bir siyam kızım var. öpücüklerini alıp kendini sevdirirken çıkardığı o mırıltılar, o verdiği mutluluk hiçbir şeyle değişilmez.
tanışmamız 15 ekim 2014 çarşamba akşamı, evimizin minik aile bireyi olması da 24 ekim 2014 cuma akşamıydı. babaeski'den istanbul'a 2 saatlik yolculuğumuz boyunca yaşadığım mutluluğu ve sevinci unutamam.
kucaktan inmeyen bir kızım var. kucağımdan indirdiğimde söylenerek (muhtemelen küfrediyor) tekrar yerleşmeye çalışıyor ve yerleşene kadar da söylenmeye devam ediyor. kaldırmadığım sürece de saatlerce kalabiliyor.
kucaktan inmeyen bir kızım var. kucağımdan indirdiğimde söylenerek (muhtemelen küfrediyor) tekrar yerleşmeye çalışıyor ve yerleşene kadar da söylenmeye devam ediyor. kaldırmadığım sürece de saatlerce kalabiliyor.
her sabah saat 06:00'da kendini öptürmek için ıslak burnuyla beni uyandıran bir siyam kızım var. öpücüklerini alıp kendini sevdirirken çıkardığı o mırıltılar, o verdiği mutluluk hiçbir şeyle değişilmez.
tanışmamız 15 ekim 2014 çarşamba akşamı, evimizin minik aile bireyi olması da 24 ekim 2014 cuma akşamıydı. babaeski'den istanbul'a 2 saatlik yolculuğumuz boyunca yaşadığım mutluluğu ve sevinci unutamam.