kedilerle sohbet etmek

benimki konuşmayı bırakın miyavlamıyor bile! ama fevkalade bir dinleyici. uzanıyorum, başlıyorum anlatmaya “ben küçükken ne çektim be!”diye. bazen ben anlatırken dikkatinin dağıldığını hissediyorum, kuyruğunu kovalıyor, kulak içi temizliğe girişiyor..vs. biraz kırıcı olmuyor değil.
biz küçükle birlikte büyüğü çekiştiriyoruz. onun da huyu o sen boşver, ablandır ses etme alttan al, ezdirme kendini ama saygılı ol diye telkinlerde bulunuyorum o da cin bakışlarıyla dinliyor.
tabağına yaş mama koyarken de bütün gün aç kaldığını, en son 85 mi ne yıl önce yaş mama yediğini anlatıyor ağlayarak. veeeeer diye miyavlamaya başlıyor. ablana koyayım önce dur diyorum, gerçekten küser giderim bu evden diye tekrar ağlamaya başlıyor.
biri 3 yaşının içinde biri de 6 aylıktan biraz büyük iki evladım var. ege 3 yaşında olan. bir buçuk aylıktan beri benimle. 2 sene yalnız yaşadığım evime girince "egeeee ben geldim annecim" diye kapıyı açtım hep. derdim olunca insan aramadım, insana dert mi anlatılır dedim egeye anlattım. ve hep de dışımdan konuşa konuşa anlattım. asla anlamadığına inanmıyorum. zaman zaman goygoy bile yaptık ya, cidden iyi espriler yapıyor bizim kız. muhabbetimiz de baya iyi. oğlum daha hala alışma döneminde ama onunla da yavaş yavaş kendi aramızda bir dil geliştiriyoruz. kızımla göz göze gelince birbirimizi anlıyoruz, oğlumla da oluyor yavaş yavaş. kedilerle sohbet edin güzel yazarlar, bence ciddi ciddi bizi anlıyorlar
her konuda konuşabiliyoruz.ben söylüyorum,o cevap veriyor.mama verince gözlerimin içine bakıp teşekkür etme miyawlaması yapıyor.adını söylüyorum,efendim dercesine miyawlıyor.sizin kedinizle siz nasıl konuşuyorsunuz,merak ettim.o yüzden bu entry i açtım.
kedilerin bizleri tanıyıp tanımadıkları konusunda bir araştırma yapıldı mı bilmiyorum. ancak çoğu kez böyle düşünmemi gerektiren durumlarla karşılaşıyorum. sesimizi ve kokumuzu anladıklarından şüphe duymuyorum, hatta yürüme şeklimize bağlı ayak seslerini de ayırt edebildiklerini düşünüyorum. yürüdüğüm yolda uzakta bir arabanın altında ya da ağacın dalında olan kediyle göz teması kurduğumda bana doğru sesler çıkararak yaklaşmaları sanki fiziken de tanıyor gibiler. tabi ki sohbet ediyoruz.
ses tonumuzdan mıdır, yoksa gerçekten anlıyorlar mı bir türlü emin olamıyorum ama çok doğru reaksiyonlar verebiliyorlar bazen. benim ankaralı kediye -naber yelegül dediğim zaman meeek yapıp sinirle gidiyo yanımdan. geçen gün de küçüğün tuvalet kabından çıkıyordu, - oo kimleri görüyorum hayırdır sen niye oraya yaptın kendininkine yetişemedin mi, cırcır mı oldun yoksa diye sordum anında tısladı gitti. ne var yani iki şakalaşsak, sen de benle dalga geçebilirsin ben gücenmem yani.
oskar bir tuxedo ve tanıdığım herkesten daha konuşkan, sadece benimle konuşması ve diğer tüm insanlardan deli gibi saklanması da aramızdaki özel bağın özeti.
genelde tüm kedilerle konuşmaya çalışıyorum. her insan gibi her kedi de bir değil;huysuzu var, daimi asık suratlı var,çok sevecen olanı var.ama bazı kediler var ki mükemeller;yeni tanışmış olsam bile benimle iletişim kuran, ben konuştukça miyavlayan, burnunu öptürenler... çok seviyorum onları çok.
biz karşılıklı şarap bile içebiliyoruz. o derece ince zevkleri var kedimin.
bir gün de sen süpür şu kumları, nedir bu pasaklılık? diye çıldıran bendenize yanıt vermemekte direniyor, kuyruk havada, çalış köle modunda yazlık köşesine gitti. ezik ben
yani gene monolog yaptım
kedici olmanın şartlarından biri bence. sıklıkla yaparım ve asla karşılıksız kalmaz. evet siyam kedim var...
kendileriyle konuşa konuşa, ana dilleri dışında türkçe'yi de gayet iyi öğrendiler...tamam olayı biraz fazla abartmış olabilirim lakin ''anne'' diyeninden tutun da ''nannn'' diye efelik yapıp, kafa tutanına kadar her çeşit konuşkan minnağım var evde ve bu akıl küplerimin hiç biri cins falan da değil, safkan tekir olurlar kendileri. severiz ailecek dertleşip, uzun sohbetler etmeyi.
bakın bu ispatlanmış bişey kediler söylediğimiz herşeyi anlıyor fakat asla sallamıyor :) kedinizle konuşuyorsanız korkmayın deli değilsiniz ! ama onun da size cevap verdiği ve baya koyu sohbete daldığınızı düşünüyorsanız o zaman korkabilirsiniz:)
ben konuşuyorum kedimle ve onlar da benimle konuşuyor. hatta öyle bişey var ki aramızda kumlarını pislettikleri zaman her zamankinden daha farklı bir ses tonuyla miyavlıyorlar. neden ?? çünkü bokcu başı ben o bokları temizlemeliyim. gidip temizliyorum susuyorlar. kimse bana kediler konuşmuyor demesin
sokakta ilk kez rastladığım kedi bile sesime ses verir. yani tamamen olası bir durum ama haybeye değil sizin bir kedi geçmişiniz olacak, kedilerle aynı frekansı yakalamış olacaksınız ki mental bakımdan o iletişimi hissetsin. yanınızdaki arkadaş miyav desin cevap gelmez ama sizin mevinize karşılık anında meeevv gelir.
hergünnnnn her biriyle uzun uzun sohbet eder ve konuşurum... inanmayacaksınız belki ama, onlar bana hayatı anlatır...
normalde cok cenecidir hic susmaz ama normal miyav degil garip garip sesler.. kendi kendine konuşur, gelir bizimle konusur ama bu aralar babam ona sarki ogretmis. odada ya da koridorda karsilastiklarinda babam ordan kuzucuk kuzucuk aleeynaaa diyo aleyna da uzun uzuun niiiiiii diye cevap veriyor bunu 5 kere tekrarliyorlar ve oradan ayriliyorlar...
iletişim | sözlük formatı | künye | sss | sosyal medya | facebook | twitter | instagram