kedileri sevmeyen hatta nefret eden insan
bir de kendince mantıklı aciklama yapar bunlar. tek istegi sevgi ve mama olan bir canlıyı sevmeyeni ben de sevemem sorry.
(bkz:
hümanizmi öldüren sebepler)
kedileri sevmeyebilir insanlar herkes her şeyi sevmek zorunda değil fakat nefret etmek kötü muameleyi de beraberinde getiriyor çoğu zaman işte o zaman tiksiniyorum bir kez daha insanlardan
sevmeyene birşey diyemeyeceğim ve fakaaat nefret eden insan değildir net, o amiptir, insanımsıdır, kımıl zaralısı gibi bişeydir, oksijen israfıdır zannımca.
kedi sevmemek bir şekilde anlaşılabilir, çocukluğunda bir travması vardır kedilerle ilgili, mantığa uymayan ama engelleyemediği bir takım batıl inançlara sahiptir vs vs ama kediden nefret eden insandan ben açıkçası gözümü ayırmam kedilerle o insan arasına bulabildiğim bütün engelleri koyarım.
entryde hata var. o insan değildir, boş yere oksijenimizi tüketen bir varlıktır.
bunlardan bi şey olmaz, kaçınız bu insanlardan...
“insan ruhunun bir parçası hayvan sevgisini tadana kadar uyanmaz.” demiş anatole france, kısacası ruhunu eksik bulduğum insan tipi.
çok enteresan insan türüdür. kendi halinde duran varlığa “defolsun gitsin pislik diyebilecek” kadar sorunlu bir türdür. okuduğum üniversitenin kantincisi böyleydi. dışarda yağmur var. kedicik kapının önünde bekliyor içeriye girmek için. ben kapıyı açınca kapı suratına gelmesin diye kapıyı önünde tuttum, kedi içeriye girdi. birden iğrenç bi ses “çabuk o pisliği dışarıya çıkart” ben de dedim “niye?” çünkü “ondan nefret ediyorum” ben de dayanamadım “ananı mı şey yaptı da şuncacık çocuktan nefret ediyorsun, hayvancağızın bir şey yaptığı yok içeriye girip ısınmak istiyor” dedim. tabi o olaydan sonra kantine gidememiştim
güvenilmemesi gereken kötü bir insandır.
insan değildir o ya. alerjisi olan neyse de deve kadar insan kediden korkarsa gülerim. hele nefret edip zarar verenin alnını karışlarım.
kedi veya hayvan sevmek zorunda değil kimse fakat nefret etme gibi bir minnette kesinlikle bulunamaz.. kendisi ve akrabaları gibi her canlının da bir yaşama hakkı olduğunu bilecek,saygı gösterecek,nefret etmeyecek,o dereceye gelmişse de basıp gidecek...
sadece kedi değil, direkt hayvan sevmeyen insan, hiçbir şeyi sevemez genellemesine dahil edeceğim insandır.
alerji, korkma, dokunamama gibi halleri anlarım da, nefreti algılayamıyorum. hele ki 'at şu kedileri yeter, nasıl yaşayabiliyorsun' cümlesini, suratında tiksinme ifadesiyle söyleyenlere tiksinerek ve acıyarak bakıyorum.
sevmeyebilir korkabilir herkes sevgiyi taşıyabilecek bir kalbe sahip olmaz bazen ancak zarar da vermesin mümkünse.
insan işte her şey beklenir. sırtınızı bu kişiye dönün bu yönde hızlıca dünyanın çevresinin yarısı kadar yürüyün
ıyi bir insan degildir kanımca
genellikle benden uzak tuttuğum insansılar, ay ne menem şey onlar, gidin az ötede oynayın siz!
işim olmaz ama maalesef yakınımda var. aaa, at bu kediyi dedi hatta, ben de rv benim, kedi benim, hatta o kedi bu evin insanı, sen git, dedim. gitmedi ama dilini tuttu, kararlı olmakta fayda var.