kedilerden şimdiye kadar öğrenilen en önemli şey
kesinlikle nankörlük değildir. nedir o zaman. hayatı kedi gibi yaşanmaya çalışmak
hep “şimdi”de yaşamak, hep anda kalmak.
çevrenin istediği gibi değil kendi istediği gibi davranmak.
sevilmeyi öğrendim. sımsıcak.
dünya ben varsam var ben yoksam yok.
kendi sınırlarını korumak, ama çevrenin dayattığı sınırları hep zorlamak. ve kendine güvenmek.
ıstediğini alana dek asla vazgeçmemek.
evdekilere söz geçirmek için veya istediğimizin olması için illa koltuklara mı işeyelim xd
kimseyi umursamadan sadece istediğin gibi yaşa hayatı ve sadece değer vermen gerekenlere değer ver
beklentisiz sevmeyi öğrendim, sabrı öğrendim, gerçek anlamda empati kurmayı saygı duymayı öğrendim. en çok da dünyaya bir canlı getirmediğim halde anne kalbi neymiş, ne hissedermiş bunu öğrendim.
korkmadan, çekinmeden kendin ol seni sevecek olduğun gibi sevsin
haklı olduğumu bildiğim her durumda kendi mücadelemi ortaya koymayı öğrendim.
ortalığı dağıttıktan sonra gamsız gamsız bakıp, hiç bir şey olmamış gibi gidip kucağa sırnaşmak.
kötü örnekler kesinikle.
zira sevgilide / eşte çalışmıyor bu yöntem.
ya da ben beceremiyorum bilemedim.
ehe
sükunet, dinginlik, iç huzuru, pes etmemek ve yalansız, riyasız sevgi öğrettikleri en önemli şeyler arasında sanırım...
ben merkezci oluşu başkaları için yaşamak mutlu olamamanın sebebidir kendinden sorumlusun kendini mutlu et dimi canım yavrum nasıl da akıllı