bir kere erişkin olduktan sonra kısırlaştırılana kadar sürekli devam eder. ben henüz yaşamadım ama büyük çoğunluğu işaretleme yapmak için koku bırakır. benimki ilk kez veya uzun süre girmediği odalarda nadiren yumuşak ve kuytu yerlere çişini yapıyor. uyumadığı tüm zamanlarda mırıl mırıl konuşarak dolanıyor etrafta. kendilerini sevdirmek istiyorlar sürekli. genellikle erkek kedim benimle beraber yatıyor, sarılarak uyuyoruz.

bizimki uyumadığı tüm zamanlarda evde miyavlayarak dolanıyor.

camdan kız kesmeler mi dersiniz, gece miyavlamalar mı dersiniz.. bazıları koku da bırakıyormuş allahtan o bizde olmadı. ne ile silersen sil geçmiyormuş o koku. bir erkek kedi ile aynı evde huzur içinde yaşamanın en kısa yolu kısırlaştırmak sanırım

benim oğlumda, 14 aylık ve hiç aklıma gelmiyecek bir kaç yere koku bıraktı, eğer bir eş bulamazsam , birkaç ay içinde kisirlastiracagim...koku biraksa da, ben onu seviyorum; insanların leş gb ter kokmasindan iyidir....

işaretlemedir ki o koku başka hiçbir şeye benzemez bilen bilir.
bütün çocuklarım opere yetişkin olur olmaz kısırlaştırdım hepsini. uzun vadede hayvana eziyettir çünkü; şaka bir yana kokusu vs dert değildir, ama kızgınlıktaki hayvan istahsızlaşır, sürekli huzursuzdur, evden kaçma vakaları en çok bu dönemde görülür. kızgınlık dönemi bazen haftalarca sürebilir, kısırlaştırmak elzemdir.

oğullarımı 1 yaşından önce kısırlaştırmadım, edindiğim bilgiler ve veterinerimizin tavsiyesi ile bekledik fakat henüz 6. ayları dolmadan kızgınlığa girdiler ve evin en ücra köşelerine koku bırakmalar mı dersiniz, evden kaçmaya teşebbüsler mi, kalınlaşan o sesleriyle gecenin bir yarısı avaz avaz binayı ayağa kaldırmalar mı...
komşular gelip sorduklarında, benim çocuklar biraz haylaz, oyun oynuyorlar diye geçiştirdim hep, neyse ki şimdi rahatız.

oğlum yaşına ilerledikçe kızgınlık belirtileri başladı. birkaç seferdir içindeki kötülükleri dışarı boşaltmış yakaladım. çocuğum büyüyor a dostlar

(bkz:koku bırakma)

hem kedi için hem de ev ahalisi için can sıkıcı olan durum.
iki tane oğlum var,büyük olanı geçen yıl kısırlaştırdık da küçük oğlumuz kızgınlık döneminde. miyavlaması koku bırakması sıkıntı değil de, bizim büyüğün ensesine yapışıyor.büyük yaralanıyor. ne yapacağımı bilmiyorum.

benim çocuklar 8 aylığı geçene kadar kısırlaştırma operasyonu yaptırmamıştık, normali buymuş yani önce bir büyüsünler dedik. sonra dedim ki en azından bir kere çocukları olsun sonra yaptırayım ama evde işler öyle gitmedi. resmen gözümün içine baka baka divana şarıl şarıl koku bırakıyorlardı. bazen iyice uçup birbirlerine yürüyorlardı artık yokluktan. eve dışarıdan gelen birisi olduğunda sokak kapısından girer girmez kokuyu fark ediyordu öyle sindi eve kokuları. dışarı kaçma girişimleri de cabası tabi kızgınlıkla. veteriner arkadaş erkek kedilerde dönem diye bir şey yok sürekli böyle olacaklar kısırlaştırmak lazım dedi. zaten bizimde niyetimiz oydu. sonuçta bu canlar bir şekilde evden kaçıp başka kedilerle çiftleşecek ve doğacak kedilerin kaderi belirsiz, sokakta doğan yavruların çoğu senesini doldurmadan ölüyor. sonuç olarak salondaki tekli koltuğu atmak zorunda kaldım çünkü şipil şipil kokuttular sindi her yerine. sonrada kısırlaştırdım kerataları. şimdi ne dışarı kaçma var ne de koku bırakma. mis. tabi üreme içgüdüsünü öldürünce beslenmesine dikkat etmek kilo kontrolü falan çok önemli oluyor?

belirli dönemlerde hem bağırıyor hemde evden kurtulabilmenin yollarını arıyor.farkındayım doğasını bozdum en kısa sürede kısırlaştırarak bunu çözüme kavuşturmayı planlıyorum.