benim çocuklar 8 aylığı geçene kadar kısırlaştırma operasyonu yaptırmamıştık, normali buymuş yani önce bir büyüsünler dedik. sonra dedim ki en azından bir kere çocukları olsun sonra yaptırayım ama evde işler öyle gitmedi. resmen gözümün içine baka baka divana şarıl şarıl koku bırakıyorlardı. bazen iyice uçup birbirlerine yürüyorlardı artık yokluktan. eve dışarıdan gelen birisi olduğunda sokak kapısından girer girmez kokuyu fark ediyordu öyle sindi eve kokuları. dışarı kaçma girişimleri de cabası tabi kızgınlıkla. veteriner arkadaş erkek kedilerde dönem diye bir şey yok sürekli böyle olacaklar kısırlaştırmak lazım dedi. zaten bizimde niyetimiz oydu. sonuçta bu canlar bir şekilde evden kaçıp başka kedilerle çiftleşecek ve doğacak kedilerin kaderi belirsiz, sokakta doğan yavruların çoğu senesini doldurmadan ölüyor. sonuç olarak salondaki tekli koltuğu atmak zorunda kaldım çünkü şipil şipil kokuttular sindi her yerine. sonrada kısırlaştırdım kerataları. şimdi ne dışarı kaçma var ne de koku bırakma. mis. tabi üreme içgüdüsünü öldürünce beslenmesine dikkat etmek kilo kontrolü falan çok önemli oluyor?