bir kediciye asla söylenmemesi gereken şeyler
beni mi kedini mi daha çok seviyorsun?
tüyleri kist yapmıyor mu? senin g..tünün kılları kist yapıyor
koltuklara çıkıyor mu? pis değil mi? nasıl rahat ediyorsunuz?
“sen de çok düşünüyorsun, takıntı mı yaptın acaba? ne var yalnız kalsa?” şu ara duymaktan en hoşlanmadığım cümleler. evet takıntı yaptım, evet tüm harcamalarımızı ona yapıyoruz, yalnız bırakamam dişleri çıkıyor yavrumun ahahah.
yeter artık büyümüş versenize (agghh)
yapılan masraflar çok gereksiz (haspamın yüzü ful botoks)
onu odaya kapatın rahat edelim (ben de o şekilde rahat edemiyorum -kendisi çocuklardan kaçıp uyumadığı sürece yapmam-)
biz gelemeyiz, kedin var! (gelme zaten cagırmıyorum)
bunlara bakacagina cocuk yap. (yapmıyorum)
her yer tuydur evinde. (sana ne)
iste bunlar hep illet insan soylemleri.
size gelecegimde kedini bir yere kapatir misinn? sebep?! ben sana gelince cocugunu odaya hapset diyo muyum???
ay tüyü dökülüyor değil mi? (senin de saçların dökülüyor.)
mutfağa sokmuyorsun umarım. (yok mutfak tezgahında beraber yemek yiyoruz.)
uyurken yatağa geliyor mu? (kış geceleri battaniye görevi onların.)
at bu kedileri canım. iki küçük çocuğun var.
işte beni delirten son cümle. yettiniz artık.
delirten "aşısı var mı?" sorusuna standart yanıt: "senin var mı?"
eğer hamile veya çocuklu bir kediciyseniz şu saçmalıklara da maruz kalırsınız:
-çocuk doğunca kedileri napacaksın?
-bebek nefesi kediye cazip gelirmiş.ya üstüne oturursa?
-çocukta kist yapar.
-mikrop bulaşır,çocuğun hasta olur.
-bebek doğunca kediyi unutursun zaten.
ınanın şaka değil, bunları düşünüp sormaya/söylemeye cüret edenler var.
- kedi masaya çıktı!
valla sen de uzaya çıktın sapiens biz bir şey dedik mi?
odaya kapatırsan gelirim gelme lan gelmeee...
pis bence evde hayvan bakılmaz. canım ya onu odaya kapatabilir misin? tüy de döküyordur bu şimdi. ay evde kokar ya ben sevmiyorum. çocuğun olmaz benim kaynımın kardeşine kist yaptı da kaç yıl çocuğu olmadı. çocuk dogurunca napcaksın bunları? kız bu bi de yatakta senle mi yatıyor!!
evet yukarda ağzına kürekle, tavayla, zopayla vurmamiz gereken insan cümlelerini belirttim. bu insanlar evimize gelince ne yapıyoruz? yallah kendi evine diyoruz. eskiden laf anlatmaya çalışırdım bununla ilgili bir parça umudum vardı. şuan asla yok. salak buluyorum tümünü ve laf anlatmaya uğraşmıyorum. ya delice laf sokuyorum ya da muhatap almıyorum.
çok masraflı değil mi? aslında ona yaptığın masrafla....... yapsan. (!?!)
madem kedi bakacaksın güzel birşey alsaydın, evde koku yapmıyor mu, yatağa çıkmasına nasıl izin veriyorsun, ay bana değmesin.
"tüyü ciğerlerine kaçar, kist yapıyormuş bak allah korusun!"
-köpek bakmak daha az yorucu.
+sana ne?
her ne kadar iyi niyetli görünse de en sinir olduğum:
-ben uğraşamam, ama bakmak çok sevap. cennetliksiniz.
-sevabından, cenneti garantilemekten vs değil; onlara bu dünyayı yaşanır kılmak için gayretim.
dr minnak
cat is cat
pars
cat wins
shuri’nin patisi
münevver
marvellious
turuncuukedii
dombilicat
fonduethecat
leonidas
kediliçe
gulfemaslan
betty boop
bir garip kedicik
calico