kedimiz ile yapmak isteyip de hiç yapamadığımız şey

bucket list yaptık, yaptıkça yazarım. yahu gelişine yaşıyor ve yaşatıyor bu kedi milleti...
karsilikli kahve icip dedikodu yapmak.
kesinlikle gıybet, bizimkinin acayip potansiyeli var lakin aynı dili konuşamıyoruz
seyahat etmek. gerci bir sayfa var instagramda oradaki arkadaş seyahat ediyor kedisi ile ve beni çok kullandırıyor...
üstte yazar arkadaş da bahsetmiş, kesinlikle seyahat edebilmek. seyahati de geçtim, birlikte sokağa çıkıp biraz dolaşsak, sabahları yürüyüş yapıp birlikte simit alıp eve dönsek kahvaltıya. sadece 15 dakikacık. ama oğlum öyle korkuyor ki sokaktan, çıkmaya mecbur kaldığımız zamanlarda, ona o gerilimi yaşatmamak adına canla başla organize oluyoruz ailecek.
konuşuyoruz, gıybet yapıyoruz, yemek yiyoruz, oyunlar oynuyoruz, beraber uyuyoruz fakat, yapabilenlere imrendiğim durum şudur ki; asla güzel bir fotoğraf ya da video çekemiyoruz, ölecem kahrımdan.
seyahat edebiliyoruz, dedikodunun ve gevezeliğin dibine vuruyoruz, sarılıp uyuyabiliyoruz.. tek yapamadığımız şey tırnaklarını kesmek! tırnaklarını tek başıma kesebilmeyi çok isterdim.
dünya turu. van kedilerinin yurt dışına çıkma yasağı var. benim kedilerim sabıkalı olsa gerek...
nereye gitsem oda benimle gelsin istiyorum elinden tutayim beraber gidelim gezelim bir an yanımdan ayrilmasin
sudoku oynamaya çalıştım bir çok kez olmuyor. halbuki satranç da her seferinde yeniyor beni keratalar. ama iki kişi oynamalarına izin veriyorum belki de ondan.
çimenlik ıssız büyük bir düzlükte kovalamaca oynamak.