"benim köpeğim çok güçlü" ve "benim köpeğim çok sadık" kafası var bir çoğunda. hiçbir kedicide benim kedim çok güçlü diye bir kafa yok. bir tarafta daha güç, sadakat ve hakimiyet, diğer tarafta da saf sevgi ve karşılıklı saygıyı görüyorum. sonuçta köpekler sahibinin kölesi gibi davranıyorlar fakat kedilerin tarzı özgürlük üzerine. bu da çok daha karizmatik bir durum. aynı durum kedicilere de yansıyor bence.
sanırım köpek insanı sahip olma duygusunu - güçlü, güzel bir yaratığa ve onun her koşulda sunduğu sınırsız sevgiye, sadakate- derinden yaşıyordur. kedi insanı ise huzurlu bir teslimiyeti yaşar ve iki tarafında birbirine tanıdığı kendi olma, yalnız kalabilme alanının varlığından faydalanır.
ben köpek sevmem diyen kediciye rastlamadım ama kedilerden nefret eden çok köpeksever var ne yazık ki. bir türlü anlamadığım ve kabullenemediğim bir durumdur bu. kediciler kedilerden bir karşılık beklemediği için daha özverili, köpekseverler ise daha bencil gibi gelir bana. sözüm meclisten dışarı.
dr minnak
pars
nora
bir garip kedicik
turuncuukedii
ponçiko
cat is cat
keditip