kedi sevme sebepleri
aşkın, sevdanın nedeni, niçini mi olurmuş?
sebepsiz, belki de birbirimize iyi geldiğimiz içindir.
peygamber efendimizde çok severmiş kedileri.
hiçbir insanın size veremediği o sıcacık bakışı bir kedi verebiliyorsa,
gece nöbet geçirdiğinizde üzerinize tırmanıp burnunuzun ucunu yalayarak sizi sakinleştirebiliyorsa,
ağladığınızda yanınıza oturup patisini elinizin üzerine koyarak yanındayım bakışı atıyorsa,
eve geldiğinizde sizi kapıda karşılıyorsa,
olmadık anlarda sizi kahkahalarla güldürebiliyorsa; kendine özgü hareketleriyle,
evinizi sizden daha fazla sahipleniyorsa,
sıcacık ve küçük bedeniyle yanınızda mır mır uyuyorsa,
asıl sevmemek çok garip olurdu.
mazoistiz biz, bizi sevmeyen,ilahi güzellikte bir hayvanı karşılıksız seviyoruz, iflah olmayız.
gözleri. hele de göz bebekleri incecik kaldığı zaman oluşan o hipnotize edici güzellik ve yarattığı korkuyla karışık hayranlık. ya da şımarık şımarık gerinirken koltuktan düşmeleri. gel de sevme.
bakışları ve özgür ruhları aşığım her birine ama en çok kızıma
köpeklere aşık olduğum zamanlar, bir bebek kediye biberonla süt içirmek zorunda kalmamla başladı aşkımız bu tiplerle,
o gündür bu gündür "yyea köpek kendini kurtarır ama kediler öylemi yeeaaa" argümanıyla yaşıyorum.
kedi aşktır.
büyüleyici ve özgür tavırları.
bir sebep ya da neden aramadım hiç... sadece sevdim kalbimin en derininde... onların varlığına bin şükür, yaradana bin teşekkür...
sevmemeye nasıl sebep buluyorlar aklım almıyor. gurlamasını ayrı miyavlamasını ayrı bakışını ayrı duruşunu ayrı seviyorum. patisindeki lekeyi sırtındaki renkleri dudağındndaki beni yirim
en az insanlar kadar nankör ve bencil olmaları. bence bize çok benzedikleri için çok seviyoruz.
sebep aramaya gerek yok. varlığı yeter huzuru hissetmeye.
sevmek için birçok neden var anlatılmaz yaşamalı.
sevmek için neden aradığım şey insanlar bu insanı neden sevmeliyim. bir kedi için bu soru anlamsız.
çünkü...
kedi sevmenin sebebi mi olur.
olmaz.
sebebi yok.. nedeni cok..