ilk doğumda yanınızda bilen tecrübeli biri olması çok işinize yarar. olası sezaryen operasyonundan da kurtarabilir kedinizi. soğukkanlı olmalı, stresinizle zaten stresli olan kedinizi daha da strese sokmamalı, 15 dakika geçtiği halde çıkamayan bebeği çıkartmak için anneye destek vermelisiniz. nefes almayan bebeğe anne müdahale etmiyorsa gerekirse siz suni teneffüs yapmalısınız. ilk emzirmelerde bebeğe memeyi tutabilmesi için yardımcı olmalısınız. annenin yavruyu yalaması çok önemli, yalamıyorsa yine yumuşak bir bez ile yavruyu yalar gibi temizlemelisiniz. anne ilk bebek sonrası ikinci bebeği 12 saat belki de daha sonra yapabilir. telaşa kapılmadan sevdiği mamalar vererek enerjisini toparlamasını sağlamalısınız. aslında kediler doğurma konusunda oldukça başarılı. babanın anneden daha iri bir ırk olması da doğumu zorlaştıracaktır.
cumartesi günü başıma gelen.. kızım 66. gününde doğum yaptı.. 1 aydır girip çıktığı (bizim de ona uygun bir alan yarattığımız) kıyafet dolabının yanınan kadar çağırdı beni.. o kadar soğukkanlıydı ki, şaşırdım.. tek istediği sevgiydi.. çok rahatsız etmeden ama severek, güzel sözler söyleyerek yanında olmaya çalıştım.. nasıl olacak, herhangi bir komplikasyon olursa biz ne yapmalıyız diye bir sürü şey okumuştuk, eşim yabancı kaynakları hatim etmişti.. ama doğa öyle büyülü ki, insan kendini aptal hissediyor.. 5 güzel ve sağlıklı yavruyu dünyaya getirdi 2-2,5 saat içinde.. gık demedi desem yeridir, her birini tek tek yaladı, kordonlarını kopardı, plesantalarını yedi, kuruttu, emzirdi.. nasıl bir annelik iç güdüsü insan hayretlere kapılıyor, nasıl programlanmışlar.. bence bu olayı görerek yaşayan bir insan asla hayvanlar hakkında kötü düşünemez.. (gözüm doldu yine resmen) o kadar iyi biliyorlar ki anneler ne yapacaklarını, sizin çok acil olmadıkça müdahale etmeniz asıl sıkıntıyı yaratacak durum olur.. hamilelik sırasında iyi beslenme, baştan sona iyi gözlem, yeterince bilgi, sıcacık sevgi, az biraz dirayet güzel doğumun sırrı... güzellikle, kolaylıkla gelsin minik bebekler...