bu kadar sert olmayı tavsiye etmem. en basitinden kendi yaşadığımı anlatmak isterim. şu an 1 yıllık evliyim ve 2.5 yaşında erkek kedim var adı saruman. evlenmeden önce sevgili olduğumuz zamanlarda eşim kedi sevmezdi yani öyle özellikle nefret etmezdi ama kediler nankördür diyen bir tipti. ona hep saruman'ın fotoğraflarını attım, uyumasından yemek yiyişine varana kadar her halini attım zamanla hoşuna gitti tabi. her fırsatta kedisiz yaşamam diyerek de ayrıca bilinçaltı mesajlar verdim (bu mesajları sevgiliyken vermek lazım yoksa evlendikten sonra etkisini kaybediyorlar :d) :d baktım bir sabah kedi resmi üzerine yazılı günaydın mesajı geldi. bitti mi? tabi ki hayır daha bu başlangıçtı :) mesajların hepsinde artık kedi resimleri vardı. sonra askere gitti ve o zaman askeriyenin yemekhanesinde atık yemeklerin verildiği kedileri anlatmaya başladı (hepsi tosuncuk olmuş ve yavru minnoşlar varmış bir görseymişiiim :d) izinlerde çarşıda filan gördüğü kediyi sevmeye, yemek vermeye ve fotoğraflarını da bana atmaya devam etti. şimdi ise çok güzel bir kedici oldu. sarumanı göbeğine yatırıp tv izlemesi, onunla oyunlar oynaması, kedi mamalarında indirim gördüğünde hiç kaçırmadan alması vb. daha bir sürü güzellik içeren manzaraya sahip oldum. sevdiğiniz gibi sevdirmeyi deneyin ve içeride bir yerlerde yatan şefkat dolu yüreği keşfedin...:) tabi herkes için geçerli olmuyor masum hayvanlara acı çektirenler de insan diye geziyor ancak böyleleri zaten kendini belli eder. kedicilerin gücü, karşısındakini kedici yapabilmektir. (kedici sözü olmaya aday bir cümle oldu :d) çabalara rağmen olmuyorsa bırak gitsin değerli zamanınızı harcamayın :)
bu güzel bir şey bence :) bütün hayvanları sever ayrım yapmam ama tartıda kediler biraz ağır basar. kedilerle büyüyen biri olarak diyebilirim ki:
kedi insanları daha duygusal oluyorlar. yalnız kalmaktan korkmayan "bir tek kedim olsun bana bir şey olmaz" mantığı önde geliyor :) bağımsız takılmak sorun olmuyor, yaptığı işlerde sadece aklını değil hislerini kullanan kişiler oluyorlar. stres anlarında, sıkıntılı dönemlerde eve geldiklerinde ilk aradığı şey kedileri oluyor ve kedi mırıltısı eşliğinde iyileşme terapisi başlıyor... :d
kedicilere selam.
otomatik kedi tuvaleti. üç kedinin kum kutusunu temizlemek kolay değil. bir de gururlu bakışlarla başımda bekliyorlar temizlerken. sanki " vay be yine kaptın kakaları hadi iyisin " der gibiler. gelip gidip topladığım için çok değerli bir şey olduğunu sanıyorlar herhalde.
tekir erkek kesimi kısırlaştırdım. 2 hafta kadar oldu. veterinerimiz üzerinde urinary yazan bir mama verdi.kısırlaştırılmış kedi maması olmaz bunu yemesi lazım dedi. o mamalar dişi kediler içinmiş. ömür boyu urinary yemesi gerekiyormuş. bu konuyla ilgili bilgisi olanlar yardımcı olursa çok sevinirim.
bu kadar sert olmayı tavsiye etmem. en basitinden kendi yaşadığımı anlatmak isterim. şu an 1 yıllık evliyim ve 2.5 yaşında erkek kedim var adı saruman. evlenmeden önce sevgili olduğumuz zamanlarda eşim kedi sevmezdi yani öyle özellikle nefret etmezdi ama kediler nankördür diyen bir tipti. ona hep saruman'ın fotoğraflarını attım, uyumasından yemek yiyişine varana kadar her halini attım zamanla hoşuna gitti tabi. her fırsatta kedisiz yaşamam diyerek de ayrıca bilinçaltı mesajlar verdim (bu mesajları sevgiliyken vermek lazım yoksa evlendikten sonra etkisini kaybediyorlar :d) :d baktım bir sabah kedi resmi üzerine yazılı günaydın mesajı geldi. bitti mi? tabi ki hayır daha bu başlangıçtı :) mesajların hepsinde artık kedi resimleri vardı. sonra askere gitti ve o zaman askeriyenin yemekhanesinde atık yemeklerin verildiği kedileri anlatmaya başladı (hepsi tosuncuk olmuş ve yavru minnoşlar varmış bir görseymişiiim :d) izinlerde çarşıda filan gördüğü kediyi sevmeye, yemek vermeye ve fotoğraflarını da bana atmaya devam etti. şimdi ise çok güzel bir kedici oldu. sarumanı göbeğine yatırıp tv izlemesi, onunla oyunlar oynaması, kedi mamalarında indirim gördüğünde hiç kaçırmadan alması vb. daha bir sürü güzellik içeren manzaraya sahip oldum. sevdiğiniz gibi sevdirmeyi deneyin ve içeride bir yerlerde yatan şefkat dolu yüreği keşfedin...:) tabi herkes için geçerli olmuyor masum hayvanlara acı çektirenler de insan diye geziyor ancak böyleleri zaten kendini belli eder. kedicilerin gücü, karşısındakini kedici yapabilmektir. (kedici sözü olmaya aday bir cümle oldu :d) çabalara rağmen olmuyorsa bırak gitsin değerli zamanınızı harcamayın :)
bu güzel bir şey bence :) bütün hayvanları sever ayrım yapmam ama tartıda kediler biraz ağır basar. kedilerle büyüyen biri olarak diyebilirim ki:
kedi insanları daha duygusal oluyorlar. yalnız kalmaktan korkmayan "bir tek kedim olsun bana bir şey olmaz" mantığı önde geliyor :) bağımsız takılmak sorun olmuyor, yaptığı işlerde sadece aklını değil hislerini kullanan kişiler oluyorlar. stres anlarında, sıkıntılı dönemlerde eve geldiklerinde ilk aradığı şey kedileri oluyor ve kedi mırıltısı eşliğinde iyileşme terapisi başlıyor... :d
kedicilere selam.
bu kadar sert olmayı tavsiye etmem. en basitinden kendi yaşadığımı anlatmak isterim. şu an 1 yıllık evliyim ve 2.5 yaşında erkek kedim var adı saruman. evlenmeden önce sevgili olduğumuz zamanlarda eşim kedi sevmezdi yani öyle özellikle nefret etmezdi ama kediler nankördür diyen bir tipti. ona hep saruman'ın fotoğraflarını attım, uyumasından yemek yiyişine varana kadar her halini attım zamanla hoşuna gitti tabi. her fırsatta kedisiz yaşamam diyerek de ayrıca bilinçaltı mesajlar verdim (bu mesajları sevgiliyken vermek lazım yoksa evlendikten sonra etkisini kaybediyorlar :d) :d baktım bir sabah kedi resmi üzerine yazılı günaydın mesajı geldi. bitti mi? tabi ki hayır daha bu başlangıçtı :) mesajların hepsinde artık kedi resimleri vardı. sonra askere gitti ve o zaman askeriyenin yemekhanesinde atık yemeklerin verildiği kedileri anlatmaya başladı (hepsi tosuncuk olmuş ve yavru minnoşlar varmış bir görseymişiiim :d) izinlerde çarşıda filan gördüğü kediyi sevmeye, yemek vermeye ve fotoğraflarını da bana atmaya devam etti. şimdi ise çok güzel bir kedici oldu. sarumanı göbeğine yatırıp tv izlemesi, onunla oyunlar oynaması, kedi mamalarında indirim gördüğünde hiç kaçırmadan alması vb. daha bir sürü güzellik içeren manzaraya sahip oldum. sevdiğiniz gibi sevdirmeyi deneyin ve içeride bir yerlerde yatan şefkat dolu yüreği keşfedin...:) tabi herkes için geçerli olmuyor masum hayvanlara acı çektirenler de insan diye geziyor ancak böyleleri zaten kendini belli eder. kedicilerin gücü, karşısındakini kedici yapabilmektir. (kedici sözü olmaya aday bir cümle oldu :d) çabalara rağmen olmuyorsa bırak gitsin değerli zamanınızı harcamayın :)
bu güzel bir şey bence :) bütün hayvanları sever ayrım yapmam ama tartıda kediler biraz ağır basar. kedilerle büyüyen biri olarak diyebilirim ki:
kedi insanları daha duygusal oluyorlar. yalnız kalmaktan korkmayan "bir tek kedim olsun bana bir şey olmaz" mantığı önde geliyor :) bağımsız takılmak sorun olmuyor, yaptığı işlerde sadece aklını değil hislerini kullanan kişiler oluyorlar. stres anlarında, sıkıntılı dönemlerde eve geldiklerinde ilk aradığı şey kedileri oluyor ve kedi mırıltısı eşliğinde iyileşme terapisi başlıyor... :d
kedicilere selam.