ey apartman ahalisi! (ki okuma olasılıkları sıfır) doğrudur evet, soğuk gecelerde sokaktaki toramanı apartmana ben alıyorum.

evimin yanında baktığım bir yavru kedi ve annesi var. kedi evi aldık. ama soğuk havada yetmedi tabi üşümüşler surekli miyavlıyorlar. yetmedi yandaki apartmanın bodrum katının camını kırarak kedileri içeri aldık. kediler içeri rahat rahat girip çıkıyor ve üşümüyor. bina sahibini aradık bulamadık. bina sahibi tarafından mala zarar vermeden sikayet edilmeyi göze aldık. ama iyi biri çıktı sevindi hatta. içerisi baya sıcak üst katta cafe var o yuzden kediler hep bodrum katta sıcak ortamda. kedi hastalığım yüzünden umarım günün birinde hapse girmem. miyoğk.

konu : kaybolan envai çeşit kapakların akıbeti
geçtiğimiz nisan ayında küçük çocuğumla beraber 3. kez ev değiştirdik. o güne kadar kendisine oynaması için 40 civarında şişe kapağı vermiştim ve hepsini de ortalıktan yok etmişti. o zamanki evim şimdikine nispeten biraz daha dar olduğundan birşeylerin altına attığını biliyordum ta ki evden taşınacağım güne kadar. sonuç olarak verdiğim tüm kapaklar buzdolabımın altından çıktı. kediyle yaşadığım için bu duruma şaşırmadım.

bazen karşılıklı miyavlıyoruz. birşey istediğinde ben de ona miyavlayarak cevap veriyorum.

iki gün önce nerdeyse üçüncü kediyi sahiplenmeye karar verip bir buçuk aylık salak mı salak çok tatlı bi tekiri eve getiriyordum. sonra dedim ki dur ani karar verme. iyi ki o gazla almadım çünkü ilerleyen yıllarda evlenirsem, evimizde 5 kedimiz zaten olacak. bir yerde durmak lazım malesef.

annemden gizli ninniyi kışın odama almıştım çok sonra söyledim sessiz kızımı:) bir de lokum elimi ısırdığında ben de onun patisini ısırıyorum.