istiyorlar iyi güzel, peşimde dolanıyorlar gün boyunca. ee verince de suyunu yalayıp tanesinden de bir miktar yeyip bırakıyorlar. 5 kediye 100 gr poşet açıp veriyorum. 5 kedi bir poşet mamayı bitiremiyor, o derece. hem isteyip hem de illa tabakta bırakmak da neyin nesi ola ki.

hepsi öyle mi? hayır ama evde biri var ki inanılmaz. konservenin sesini duyar duymaz deliriyor. acayip sesler, haraketler, ordan oraya koşmalar, kendinden geçiyor kerata...

benim küçük tam böyle, yaş mama arsızı. mutfağa gittiğimizde bir köşede oturup bize bakıyor, güya duygu sömürüsü yapıp kapacak mamayı. nereye sakladığımızı da biliyor, oraya uzanmaya çalışıyor kendince. kucağıma alıp gösteriyorum orda mama olmadığını, indirince tekrar oraya doğru bakmaya devam ediyor. bu çocuğun yaş mama beklentisi kadar bir beklentim yok koca hayattan.

ben kedime yaş mamayı ödül olarak veriyorum.
haftada 1 konserve hakkı var.
sokaktaki kedilere de, haftada 1 kuru mama ile karıştırarak veriyorum.
hele aldığınız mamayı beğenmedilerse; bu şekilde karıştırıp verince, o burun kıvırdıkları mamayı da götürüyorlar yaş mamanın sosuyla.