çare zaman. başlangıçta mama ve kumları ayrı tutmak ve sadece gözlem altında tutmak ve tabii ki sabırlı olmak yeterli. onlar anlaşmanın bi yolunu buluyorlar. 3 kedimin hepsi de ayrı zamanlarda geldi, hiçbiri birbirini yalamaz, beraber yatmazlar ama sorun da çıkarmazlar. arada kovalamaca oyunlar falan esnasında özellıkle biri, sıkıştırıp dikleniyo ama hiç incitmiyorlar birbirlerini. ama tabii başta birkaç hafta alışma süresi oldu. tıslamalar, fıhlamalar eksik olmadı evden ama çözdüler genşler aralarında..
bence tek kediyle kalabilmek büyük başarı. bazı dönemler ( kış veya hamile kedi durumları) hariç evde 3 kedimiz var. dışarda baktığımız 15 e yakın çocuk var. ıyi ki var. onlarsız gerçekten katlanılmaz olurdu hayat. seviyorum sizi çocuklar, hep etrafimda olun olur mu !?
sokak kedilerimin çoğunda ısırma huyu yok.ancak evdeki 3 kedim ısırma, tırmalayarak oynama konusunda acımasız. yani bu konu da ne yazılmış diye geldim aslinda :) ancak büyüdükçe ısırmayı azalttıkları çok net. uslanıyo çocuklar resmen büyüdükçe. yapmaması gereken şeylerde, tek , net ve sert hayır demek, biz de zamanla işe yaramaya başladı.
yemek masamin ayağına ki oldukça kalın ayaklı bir masadır kendisi, hasır ipi sarmak suretiyle denedim, acep çocukların ilgisini şu koltuklardan alır mi diye, 3 kedimin 2 si gayet ilgilendi. ancak koltuklar eskisi gibi gözde olmasa da onlar için, yine de bi tırmık atmadan edemiyorlar..
kedicilerle biraraya gelmek biraz moral olacak. bu tatsız gündeme katlanabilmenin tek yolu bu canlar. bunca yıldır kediciyim, ilk kez katılabilicem umarım. yapalım yuvaları, doyuralım canları !...
kedicilerle biraraya gelmek biraz moral olacak. bu tatsız gündeme katlanabilmenin tek yolu bu canlar. bunca yıldır kediciyim, ilk kez katılabilicem umarım. yapalım yuvaları, doyuralım canları !...
kedicilerle biraraya gelmek biraz moral olacak. bu tatsız gündeme katlanabilmenin tek yolu bu canlar. bunca yıldır kediciyim, ilk kez katılabilicem umarım. yapalım yuvaları, doyuralım canları !...