bir de eğer karşıdan karşıya geçmeye çalışan yavru bir kedi ya da köpek ise tedirginliğin zirvesi oluyor. bebekler sonuçta ve trafiğe açık yolun ne anlama geldiğini bilmiyorlar ve tehlikenin farkında da değiller. o an müdahale edip yol kenarına alsanız da oradan uzaklaştığınızda yine aklınız onlarda kalıyor. tekrardan yola çıkacaklar kesin diyerek içiniz içinizi yiyor.

yanlarından geçerken yavaşca geçmeye çalışırım ve karsıya gecerken refakat etmeye çalışırım ama yine de kalbim hızla atar korkarım...

geçen gün sokaktaki minik köpecik yolun karşısından beni görüp yanıma koşmaya başladı. sağdan soldan her iki yandan da araba geliyor. ben o 2 sn’lik kısacık sürede öldüm öldüm dirildim. zavallımın tek derdi bol bol sevilmek okşanmak.

özellikle trafikte arabanın içinde olduğum zaman gördüğümde ''hii koş koş koş çabuk geç'' diye tepki veriyorum. bir kere trafiği durdurup kaplumbağayı götürmüştüm kaldırıma. bir kere de bi golden a hadi gel seni seveyim deyip kaldırıma çıkarmıştım. insandan hiçbir farkları yok gözümde. daha doğrusu insan yavrusundan.