çevremde gördüğüm bir çok anne, benimkisi dahil ilk başta kedileri köpekleri hiç sevmiyorlardı. şimdi hastası o ayrı, ancak toplumda böyle bir olgu var. maalesef..

kedi sevgisini ilk olarak annemden öğrendiğim için hep başkalarından duymuş olduğum arızalı durum

bende bu sorun yok. ama empati yapacak olursak beslemek isteyen cocugu okuldu işti derken kediye cokta zaman ayiramayacak hal boyle olunca tuy temizleme olsun yemek temizleme verme zaten kendisinin de isi gücü olan, cocuguna da kediye de kiyamayan anneye kalacak anne bunu cok iyi bildiginden istemiyordur buyuk ihtimal

iki dakika önce balkondan bakarken şahit olduğum hadise.sokaktaki minnakları sevmek için birisi üç diğeri10yaşlarında iki çocuk pisi pisi yapıyor tam eğilecek annesi ellerseniz gebertirim sizi pistir o dedi.pis dediği kedi sürekli beslediğim efsane tatlı smokin uzun tüylü bir sıpa.ardından çocuklar dinlemedi sevmeye giderken köpek geliyordu ki o da sürekli beslediğim maymunlardan biri.bak köpek geliyor şimdi seni ısırcak buraya gel diye bir bağırdı.eğer 3yaşında osaydım beynime kazınacak şey hayvanları sevmek kötüdür onlar pistir ourdu.yapmasınlar bunu artık ya.

yok öyle bir şey ya!
'ya ben ya kedi' blöfü her zaman tutar.
ayrıca anneler mutfak tezgâha patileri ile çıkmadığı ve kediyle siz ilgilendiğiniz muhletce anneler kedi seviyor ya..!

aslında doğrusu annelerin temizlik takıntılı olması şeklinde bence. tanıdığım bütün anneler kedilere bayılıyor yan yana gelince ama hep tüy ve tuvalet işini dert ediyorlar ilk temasa girmeden önce. ya benim annem beni kahvaltıya uyandırmayıp oğluma çeşit çeşit peynirlerle kahvaltı yaptırıyor ahahah. nasıl sevmesin anneler