aileden kaynaklı olduğunu düşündüğüm durumdur. ailem tam anlamıyla hayvan delisi olduğu için çocukluğumdan beri hayvanlarla iç içe büyüdüm. fakat kimi arkadaşlarım evimizdeki ufacık kediden bile korkuyor. bunun sebebi bence çocukluklarında arkadaşları ya da aileleri tarafından hayvanlardan uzak tutulmuş, ısırır vb denerek korkutulmuş olmaları. yoksa neden bi insan hayvan görünce sevgiden delirip her yerini mıncıklamak istemesin ki.
izmir karataş. öyle bir binada oturuyorum ki her dairede bir köpek ya da kedi var. sokaklarda da adım başı mama, mama kabı, kedi evi görürsünüz. hayvan sevdalısıdır karataş insanı.
peluş oyuncaklar ve kurşun kalem. evet kurşun kalem. kalemiyle bir gün oynamasın, anneciğim "okumazsan sanayiye veririm" diyerek söylenmeye başlar kediye.
ilk filminin yenisinden binlerce kat daha iyi olduğu, romanınsa harika olduğu kült stephen king eseridir. çocukluğumda kedilerden korkmama sebep olmuştur.
esinshares
pellini