kedisiz sokaklar
soğuk, ruhsuz ve güzellikten yoksun sokaklardır. gerçekten büyük bir eksiklik hissedilir böyle sokaklarda.
yapraksız ağaca, sarımsaklı yoğurtsuz mantıya benzer, çekilmez.
kedisi olan sokaklari tesbit ettim oralardan gidiyorum hatta yolumun uzerindeki kedislerlede tanisiyorum mama da veriyorum...
yeni yerleşim yerlerinde yüksek binalar ve betonlaşma dolayısıyla kediler hem daha yavruyken eziliyor hem de yaşam alanları yok ediliyor.çok üzücü.
ben cok mutsuz olurdum ama kotu durumdaki kedileri goruncede keske sokakta olmasalar diyorum bende yerleri sehir sokaklari degil
kedili sokakları anlamayacak yerlerdir
fareden geçilmezdi. bkz paris, londra, new york sokakları liste uzar gider...
sıkıcı, soğuk, sevimsiz yerlerdir. yurt dışına gidince oluşan evden uzak hissinin sebebidir.
kabul edilemezdir. sosyal hayata soktuk onları bir kere, bizim olduğu kadar onların da sokaklarda fink atmaya hakkı var. her sokakta bir iki kedi kankam var naptın len diye selam vermeden geçmediğim, göremediysem seslenip ortaya çıkmasını beklediğim. hayat ancak böyle çekilebilir oluyor.
yere batasıca sokaklardır.. kedisiz sokak mı olur!
avrupa'da böyledir. özellikle fransa'da minik mahallelerde görebilirsiniz. kendi mahallelerini koruyan ev kedileri başka evlere de gidip misafir olurlar. benim böyle 2 tane kedim var. hep gelirler. biri korkaktır diğeri ise füyy yapmayı çok sever. var olsunlar.
kedilerin durumuyla ilgili mutlu ya da mutsuz eden sokaklardır. onca insanın içinde bir deri bir kemik, ürkek hayvancıklar görmek mutsuz ederken; her köşe başında mama, su kaplarının olduğu; hayvanların çekinmeden dolaştığı sokakları görmek mutlu eder.
avrupada kediler sokakta değildir o halde hepsi eve mi alınmıştır ne mutlu onlara mıdır? hayır malesef işin aslı öyle değildir 1991 senesinde kadar düzenli olarak otenazi soykırımıyla sokakta canlı bırakmamışlardır. gene benim ülkem güzel ülkemde barınabilecekleri semtler mevcut.
nil
kitkat
karazere
filonfinler
kedipedia
makbiile
marvellious
calico
menevish