yaz geldi ve maalesef yine camdan, balkondan uçma sezonu açıldı... üç haftadır her gün veterinerlik fakültesindeyiz ve abartmıyorum en az otuz vaka geldi...
her biriyle tanışmamız önce merhaba, geçmiş olsun sizinkinin nesi var oluyor ve sonra balkondan, camdan, terastan düştü denilince bir anda dikenlerini çıkarmış kirpiye dönüşüyorum... yahu biz bunları eşofmanlı şevket hoca gibi onunla, bununla, şununla, kafamızdaki huniyle dahi anlattık, bu kadar mal mısınız yoksa yanınızdaki o ufaklığı mı mal olarak görüyorsunuz diye haykırmak istiyorum...
kusura bakmayın ama çok sinirliyim bu konuda çünkü, iki hafta önce yine fakültede adam olamamış bir adamcık, elinde kediyle girdi içeriye, ne oldu geçmiş olsun dedim dördüncü kattan düştü dedi... zavallı çocuk can çekişiyor dört bacağın üçü tuz buz olmuş kırık ve içi kanama riski var...
üstüne ne yaptı biliyor musunuz, ameliyat masrafını ödememek için sinsice kediyle kaçmaya kalktı, koştum yakaladım nereye diye, ona ödeyecek rızkımız yok, uygun bir yere atacağım naaapayım dedi....
o an iri cüsseli, kaslı filan bir insan olsaydım katil olabilirdim, kediyi elinden nasıl aldığımı dahi hatırlamıyorum... adını ahu koydum, ameliyat oldu, fakülte ve özel klinik arasında bacakları kesilmesin diye, mekik dokuyoruz, her yeri sargılı...
bu şahıs ve bunun gibi sorumsuzlara buradan da söylemek istediğim şu ki; bir masumun sorumluluğunu alamayacaksanız siz hayvan mayvan bakmayın kardeşim, onlar hayatınızın peluş oyuncakları değil.... canlı ve çektiği acılar bizimle aynı...