şuan bir kedim var evlenmeden önceki ailemin evinde de bir kedim vardı annem bakıyor. şimdi bilgisi olanlara danışarak yazmış olayım. eğer ilerde benim çocuğum olursa inşallah çocugumu evde kedi-köpekle beraber büyütmek istiyorum. alarji olur cart curt vs diyorlar da acaba ne yediklerinden haberleri var mı? yediği hamburgerler daha tehlikeli. hem böylece çocugumuza hayvan sevgisi şefkati öğretiriz. ve o da okula gidince bilinçli bir çocuk olur veya hayvanlara taş atmaz. atan arkadaşlarını uyarır.
hamile kalınca evdeki hayvanları sahiplendirmeye çalışan çok ilan görüyorum.gerçekten de alarjı olabilir mi? bebeklerin köpeklerle kedilerle videosunu izlemek kardeşi sanmalarını çok seviyorum.
bilgisi olan deneyimi olanların yorumlarını merak ediyorum. yeni bir çocuğu olacak diye önceki çocuğunu sahiplendiren var mı? ama kedi-köpek olunca hemen ilan açıyorlar. o zaman siz o hayvana süs olsun ses olsun diye mi baktınız?

okumuşsunuzdur hayvanlarla büyüyen bebeklerin bağışıklığı daha dirençli oluyormuş.
https://listelist.com/hayvanla-buyuyen-bebekler/

ben biber kızımı annemlere vermiştim. sevilerek bakıldı. kızım beş yaşına gelince dombilicat (minnoş) girdi hayatımıza. hala da var. ondördüncü yıldayız.

sadece evdeki kedide kopekte tüy oldugunu dusunen insanlardir. sokakta milyonlarca tüy ucuyor onlardan nasil korunmayi dusunmektedirler acaba. annen ve babam kedi aşığı bireyler. ben dogdugumda 5 yillik kedileri varmış tabikide kimseye vermemisler beraber uyudugumuz fotograflarimiz var onunla büyüdüm ben ve sapasaglam bir insanim alerjim falanda yok

bence hamilelik döneminde ve doğumdan sonra hatta bebekle yaşayabilecek en güzel varlıklar. bırak sokağa atmayı insanın eve doldurası gelir kediyi köpeği

bi de sokağa atanlar varki ne bunlardan ne de yetistirdikleri çocuktan bi hayır gelmez..

türkiye'de görebileceğiniz 26 çeşit hayvansever(!) den bir tanesi bunlar. daha onlarca farklı çeşidi var bunların. bir ara filtre kahve eşliğinde konuşalım.

daha önceki entryı sildim. evet, oluyormuş. başıma kaldı bir tane.
`doğumdan sonra alırım' dediler. doğan çocuk büyüdü, aileden haber yok.
ağlayıp zırlayarak bırakmışlardı bana. ben 'bağlıyım ona' ayaklarını görseniz vicdan yaparsınız. ama bir gün ne yapıyor diye aramadılar bile.
en son bir ara benden yavru istediler; 'bir arkadaşım arıyor' ayağına.
dedim; 'bunu alın, yerim açılsın, ondan sonra'. o son oldu. bir daha iletişimi kestiler. arama sorma yok.
şimdi kedi strese girdi. bir çok hastalığı var, hayati olmayan ameliyatlık durumları var. ameliyatsız da yaşar ama olsa daha iyi. onu da yaptıramayacağım.
hele ondan kaktılar başıma. geldiğinde de hastaydı. sürekli hasta oluyor demişlerdi.

sahiplendir de demiyorlar, getir de. öyle kaldı

evda sanki sadece beslediği güzellikte bakteri, kıl, tüy olduğunu sanan insan. bebekler ve çocuklar ile anlaşan en güzel varlıklar. bebekle beraber yoksa yavru veya evde bakılabilecek kedi/köpek sahiplenilmeli eğer var ise bebekle beraber çok güzel yaşayacaklarını biliyoruz. aksine aileden çok o yavrucaklar arasında oluşan bağ ve uyum çok güzel oluyor.