russian blue

bir diğer tanımıyla (bkz:mavi rus), yavrucuklarımın da içlerinde bulunduğu kedi cinsidir efenim.
tam bir rus baronu edasıyla takılan bu arkadaşlar yalnızken evde kedi olduğunu unutabilirsiniz bile. fazla konuşmazlar, bir şey isteyecek ya da kızacak filan da seslerini duyacağız.diğer kedilere göre genelde daha zayıf görünürler fakat oldukça gelişmiş kas yapılarına sahiptirler. bu sayede de evin içinde oldukça sessiz ve hızlı hareket ederler.
karakter olarak zeki, duygusal, sakin, yumuşak, mahcup ve sessiz olarak tanımlanıyormuşlar. hakikaten de öyledir. bizim bey kapıları kendi açar, yavruların mamasına asla dokunmaz (sevmediğinden değil kendi tabağında sunulmadığından), yaş mama saati aksamaz, biz yemek yerken canı bir şey istediyse mesela gelir oturur bir kere miyavlar sonra gider ne istediğini gösterir sonra geri gelip oturup bekler filan...
gözlemlediğim tek eksi yönü diğer kedilere göre aşırı seçici olmaları. dünya para döktük seveceği mamalar bulmak için. sokaktaki kediler bayram ediyor valla bizimkinin artıklarıyla. efendim malt macunudur ödül tableti ya da stickleridir filan, öyle hemen yiyemez. önce bi bütün markalarınkini görecek paşam. gerçi kızım bu tanıma uymuyor beni bile yer yakında ama sürekli hamile ya da emziriyor modda olduğu için olabilir bu...
rus baronu dediğin pis tuvalet kullanır mı? haaşaa. o tuvaletler sabah akşam temizlenecek, yoksa duşakabinin gider deliğinde orada olmaması gereken şeyler görürsünüz.
velhasıl harika karakteristik özellikleri olan cinslerdir. bu arada yavrularımın ikisi de bir şekilde sokaktan kurtarılarak bize geldiler, isterlerse panda olsundular evlat sonuçta.