kedilerden çok korkan biri olarak bundan üç yıl önce tv'de umut'u gördüm. böyle bir canı doya doya nasıl sevemedigimi,neden korktuğumu sorguladım. kafaya koymuştum, kedi sahibi olacaktım. zor oldu ama kesin kararımı verdim. ömürlük bir yuva olmak istedim. korkumu yenebilmek adına, genel kanı olarak sakin bilinen bir tür tercih ettim. karşıma scottishfold cıktı her araştırmamda. gittim ve aldım. ıkıncı kedimi ise sokağa atılmak üzereyken sahiplendim. şimdiki duygularım ve kedi sevgim o zaman olsaydi, zamanında elbette ben de para vermek istemezdim. ama geriye dönüp bakınca da, iyiki kızım fondü var diyorum. o olmasa dünyam çok farklı ve eksik kalacaktı.. benim için korkularımı yenmenin ve dünyanın en güzel duygusunu tatmanın bedeli oldu zamanında verdiğim para. şimdi karşıma çıkan tüm kedilere bir şekilde vefa borcumu ödemeye calisiyorum.

*insanların birbirini kedilerinin cins olup olmaması, sahiplenmiş yada satın almış olması ile yaftalamaya çalışması bana saçma geliyor. herşeyin başı 'sevgi'. her canlı sevilmeyi hak ediyor.