çok zaman geçirememiş olsak da bir yavru kedimi kaybettim yakın zamanda. özellikle klinik klinik dolaştığımız dönemde başında sabahladığım geceler oldu ve yine o dönemde ona çok bağlandım. ölümü sonrası uzun süre maviş gözleri sürekli gözümün önüne geldi. hala daha acımı atlatabilmiş değilim. kaybettiğim ilk kedimdi, zamanla alışır mı insan yoksa her defasında böyle yıkılır mı bilemiyorum şimdilik.