sabahları kabında mama olsa bile mutlaka kavanozu elime alıp, en azından mama koyar gibi yapmadan mamasını yemiyor.
yine maması olsun ya da olmasın, banyodan kim çıksa ona mama vermesi için yalvarırcasına miyavlıyor. kabının yanına beraber gidene kadar da bu miyavlama bitmiyor.
ama asla şikayetçi değilim. hayatımıza getirdiği her şeyden büyük keyif alıyorum.

aynı büyük kızım yunçi :) tabağında yemek olsa bile istediği mamanın kutusuna sürünüp ondan yemek istiyor. akşam dizi başlayana kadar uyuyup dizinin ilk sahnesiyle ortalığı yıkan miyavlaması bir oluyor. onunla oynayana kadar da susmuyor