kedilerin içinde sanki bir insan olması

bu özel ruhların insan dediğimiz insanlardan daha insan olması, minik dostlarımızın gün içinde sık sık bunu kanıtlaması. tanıdığum bütün kedicilerin ortak düşüncesi bu yöndedir.
mesela en sevdiğim örnek şudur. bilirsiniz bebekleri uyuttuğunuzda siz yanında yatarsanız mışıl mışıl uyur, bir kalkın yanından hemen uyanır. işte benim oğlum , bebeğim de aynı böyle yapıyor . saatlerce uyur yanında yatarsam, uuandığım an cin gibi kalkar yataktan .
daha bir sürü örnek var buna. işten geldiğim anda beni kapıda karşılaması , yarim saat gün içinde ne yaptığını anlatırcasına miyavlayıp peşimden ayrılmaması. üzüldüğümü anladığında yanımdan hiç ayrılmaması. yalnız kalmak istediğimde yanıma bile uğramaması vs .
ben benimkinin uzayli oldugunu dusunuyorum. her gun oyuncaklarini toplayip kartonuna koyuyorum oyuncaklarida dedigim yunlu bebekler ayıcıklar falan. bazen bir gece dışarıda kalmam gerekebiliyor ve ne zaman gelsem oyuncakları koltuklarda oturmus sekilde buluyorum. resmen evcilik oynayan cocuklar gibi.. bunun yaninda birde bugun daha önce hic denememiş olmama ragmen yanimda uyurken beni seviyorsan miyavlasana ya dedim miyavladi şok geçirdim..