abd’nin michigan eyaletindeki oakland üniversitesi’nden moriah galvan ile jennifer vonk 12 kedi ve sahipleri üzerinde bir araştırma yaptı. sahipleri gülümsediğinde ve kaş çattığında kedilerin farklı davrandığı görüldü.sahibi gülümsediğinde kediler mırlama, sürtünme ve kucağa oturma gibi “pozitif” davranışları daha fazla sergiliyor ve somurtma durumuna kıyasla onlara daha yakın zaman geçirmek istiyordu.

araştırmanın sonuçları animal cognition adlı dergide yayımlandı.kediler sahipleri yerine yabancılarla olduklarında farklı davranıyordu. kişilerin gülümseme ya da somurtmasından bağımsız olarak aynı miktarda pozitif davranış sergiliyorlardı.

bu sonuçlar kedilerin insanın yüz ifadesini okuyabildiğini ve bunu zamanla öğrendiğini gösteriyor.

köpeklerin insanın yüz ifadesinden anladığı bir süredir biliniyordu. fakat kedilerin de benzer yeteneklerinin olduğuna dair verilere ilk kez rastlanıyor. galvan ve vonk’un vardığı sonuç kedilerin insan duyguları ile sandığımızda daha uyumlu olduğunu gösteriyor.vonk, araştırmalarının, kedilerin sahiplerine karşı sanıldığı kadar kayıtsız olmadıklarını gösterdiğini söylüyor.

buna karşılık bilim insanları köpeklerin mutlu ve kızgın yüzler karşısında farklı tepki gösterdiğini uzun zamandır biliyordu. bunun nedeni köpeklerin tepkilerini daha açık ifade etmeleri olabilir. 2011’de yapılan bir araştırmada, köpeklerin kızgın bir insanla karşılaştıklarında farklı vücut hareketleri sergilemek yerine onlardan aktif bir şekilde kaçındıklarını göstermişti.

kedilerle köpeklerin insan duygularına karşı farklı tepki göstermeleri tarih öncesine dayanıyor. köpeklerin insan mimiklerine daha güçlü tepki vermesi onlarla yaşama uyum sağlamada daha uzun zaman geçirmiş olmasıyla bağlantılı olabilir.

bu yıl yapılan bir araştırma, köpeklerin 30 bin yıl önce evcilleştirildiğini ortaya koydu. kediler ise 10 bin yıl kadar önce muhtemelen orta doğu’da evlerde görülmeye başlandı.

fakat bu konuda kesin sonuçlara varmak için henüz erken. köpeklerle ilgili araştırma sayısı kabarıkken kedilerin tepkileri konusunda çok az sayıda çalışma var

hasta olanlara yaklaşımları konusunda bir kaç şey duymuştum. ağlayan ve üzgün olan insanları da anlayabiliyorlar sanırım. bir de çocuklara olan töleransları, sanırları da empati kurabildiklerini gösteriyor bence.