sadece zaman ve ilgi, altı evladımın her biri farklı zaman dilimlerinde ve hasta olarak girdi hayatıma ve gelen her yeniyi kabullenmek için biraz zaman gerekti, tabii bu arada sürekli ilgi ve sevginizi göstermek, iletişim halinde olmak çok önemli. ağır travma yaşamış bir tanemiz hariç, hepsi birbirinin alanına dokunmamayı öğrendi, onu da ayrı bir odada tutup, gözetimimizde diğerlerinin yanına çıkarıyoruz, arada ufak tefek kıskançlıklar ya da kapışmalar olsa bile ciddi bir sorun teşkil etmiyor, sanırım buradaki en önemli şey her birinin çok sevildiğini biliyor olmaları...