bu tip haberleri görünce insan ne diyeceğini bilemiyor. çocukken, sokakta arkadaşlarımla oynarken bizden biraz uzakta, kaldırımın hemen dibinde, hareket eden bir şey görmüştük. yavru bir kediydi ve tek bacağının kemiği ortadaydı. sonradan öğrendik ki başka bir mahallede "çocuklar" eğlence için vahşi bir köpeğin önüne atmışlar o kediyi. acı çekmesin diye öldürdüler o yavruyu sonra.

aradan yıllar geçti, geçici olarak kaldığımız bir misafirhane bahçesinde kocaman kaplumbağalar ve onların yavruları dolanırdı. biz ne olur ne olmaz ezilmesinler diye onları bahçe bekçisi gibi günde 20- 30 defa yollardan toplayıp bahçenin içine yerleştirirdik. bir gün bir baktım 7-8 yaşındaki bir "çocuk" büyük bir kaplumbağayı tekmeliyor. gittim yanına, onu durdurdum. o sana bir şey yapmaz, niye böyle yapıyorsun dedim. çocuk cevap vermedi. gözü önünde kaplumbağayı sevdim. çocuk şaşkın bir şekilde bakıyordu.

buna benzer çok anım var.

benim doğduğum, büyüdüğüm evde hiç hayvan beslenmedi. benim çevremde hayvan sevgisi yoğun olan tanıdıklarımda da böyle bir geçmiş fazla yok. dolayısıyla hayvan sevgisi, sadece evinde hayvan besleyenden olur gibi iddialara sadece gülerek bakıyorum. evine hayvan alıp tecavüz edeni de malum. tanıdığım "duyarlı kadın" şovu yapan bir entel kadın var mesela. evinde beslediği kedinin fotolarını paylaşır durur ama söz konusu bu ülkedeki kürtler ise, mülteciler ise, başını örten kadınlar ise veya lgbtler ise her türlü hakareti eder ama kendisi "zavallı" ve " korunması gereken" çağdaş bir kadındır! *

benim açımdan bu ve benzeri durumlarda en önemli detay bu tip saldırganlıkları yapanların arasında "masum" olarak sunulan çocukların da olabilmesi. bunların ileride büyümesi ve belki de bütün bu yaptıklarını unutup "iyi" ve "duyarlı" yetişkinler olmaları, kendi çocuklarının olması, hayvansever olmaları vs. vs. o kötülüğü ortadan kaldırır mı? pitbull sahibinin, köpeğini parçalaması için kedilerin üstüne saldığı haberleri arada sırada çıkar. o şahıs hayvansever değil mi? sonuçta köpeğini seviyordur. hatta belki de babadır. çocuklarını da seviyordur. tıpkı katliamcıların, işkencecilerin de aile babası olması gibi ve çoğu zaman onların yanlarındaki eşlerinin ve çocuklarının da bu tür eylemere onaylayarak bakması gibi.

hatta bu başlığın açılmasına yol açan çok haklı isyana karşın, o katillere ceza vermekle yükümlü olan kişilerin geçmişinde neler var bilemiyoruz. çünkü pek çok vahşet, katliam, ayrımcılık içerikli konu bu toplumda her türlü hayat görüşünde "normal" karşılanabiliyor. kimi doktorlar, 99 depreminde hem izmitte hem de daha sonra yunanistan'da hayat kurtarma şovu yaparak kahramanlık taslayanlar, bugün her türlü ırkçı, cinsiyetçi laflar ediyor ve daha da kötüsü arsızlaşarak geri adım atmıyorlar. ama görüntülere bakın hepsi "iyi" aile babası, anası vs. kimin gerçekte ne olduğunu bilmiyoruz.

şimdi başka bir konuya geçiyorum. bu sözlükte (bkz:kedilerde eşcinsel davranışlar) başlığı altında yazılan yorumları okudum. bu başlık altına gidin ve tepkilere bakın. bunların bir kısmı "geçmişte" neler yapmış olabilir? geçenlerde çocuk bayramı adı altında "masum çocukluk" fotoğrafları paylaşan ve kadın veya erkek olsun çoğunun nasıl leş ve ayrımcı faşist olduklarını anlatan enfes bir yazı yayınlandı. okumak gerekli.

"al sana düşman: işte benim çocukluğum"
https://www.kaosgl.org/gokkusagi-forumu-...

faşistlerin, ırkçıların, hayvan katillerinin, pedofillerin, cinsiyet ayrımcılığı yapanların sadece cahil, yetişkin ve erkeklerden oluşmadığını hepimiz biliyoruz. ne dindarlık ne de dinsizlik, ne eğitim ne cehalet , ne etnik köken, ne ırk, ne cinsiyet vs. insanı iyi veya kötü yapmıyor. kötülük denen şey insanın içinde var. erkekte de var. kadında da var. çocukta da var.

maalesef bu tahakkümcü zihniyet her yerde var ve birlikte yaşamak zorundayız. o nedenle bu tip davranışlarda bulunarak zayıf olanı ezmeye meyilli mahluklara karşı her zaman, her kim olursa olsun *, onları afişe ederek onlara karşı durmak gerekli diye düşünüyorum.