ankara için,

14 tane klinik ve kliniktenbozma olduğunu sonradan anladığımız yer gezdikten sonra,

terapi veteriner kliniği, ıbrahim gülen hoca veya ömer beşaltı hoca.

gözüm kapalı kendimi bile emanet ederim,

kanlı ishal teşhisi koyulan, "yaşamaz aldığınız yere verin, yenisini versinler" gibi insanlık dışı cümlelerden sonra,
batıkentte bir sepet içinde ağlaya ağlaya, taksiye borçlanarak 3 aylık french bulldog cinsi kızımızı götürmüşlüğümüz vardır.

hala hatırladıkça içim titrer.
ağlamaktan konuşamaya konuşamaya ibrahim abimize elimizde sepetle telefon ettiğimde hemen getir demişti, sakince.
kızımı ona teslim edip, kendimiz iki ayrı koltuğa yığılvermiştik.
uzun uzun bana durumu anlatıp, "bak sakın korkma ama hazırlıklı ol iyi de olabilir, kötü de olabilir, canlı bu çocuklar, herşey olabilir, şimdi hiç bir şey düşünme, dışarı çık, bir kahve sigara iç, sakinleş kendine gel beni bi rahat bırak duruma bir bakayım" demişti.
hala hatırlamam, dışarı çıkıp çıkmadığımı, sadece çok titrediğimi iyi hatırlıyorum.

bir de ben biraz takıntılıyımdır, iyileştiği öğleden sonraya kadar (23 günde iyileşti çocuğumuz), 2 saatte bir kliniği aradım.
24 saat açık olmasına rağmen, analık işte güvenememiştim sabaha karşı 4'te aramışlığım vardır kliniği.
ve benim için en can alıcı nokta, yine analık içgüdüsüyle taksiye atlayıp gece 3'te kliniğe gitmiştim.
camdan gördüğüm manzara, benim kız nöbetçi hekimin kucağında fosur fısır uyuyor; garibim hekim elinde serum şişesini yukarda tutmaya çalışırken pc ekranına bakıyor.
meğer yattığı yerde çok ağlamış, nöbetçi hekim de kıyamamış, kucağında uyutmuş,
bir de bana normal normal anlattı, ne kadar güzel kalpli bir insan, hekim olduğunun farkında olmadan.
ahhahaha güldüm mü ağladım mı emin değilim hala.

kısaca yaşamaz dedikleri, zaman zaman ibrahim abimizin gözlerini de dolduran, klinikteki istisnasız bütün personelin benim yerlere yapışa yapışa ağlayan halime gözleri dolan, her fırsatta güler yüz gösteren bir yuva bizim için.

anlatmak istedim, reklam gibi olmasını istemem hatta olsun da zararı yok çünkü canlarımız emanet ediliyor hekimlere, kliniklere.
minnet borcumu buradan da duyurmak istedim.

edit: terapi klinik, mucize şekilde bir anda aklıma gelmişti, "euraka, amcamın köpeğinin veterineri var, ona soralım dediğimde, amcam tavsiye edip numarasını vermişti.
biraz da bu yüzdendir mucizesi, son anda aklıma geldiği için.