ilk yazdığım zamandan bu zamana çok şey değişmiş. yaş mama her gün yarımşar paket iki öğün yiyor şimdi. fakat yaş mama istediği zaman (genellikle öğle ve akşam vakti) gelip bacaklarımıza sürtünüp kendini hop yana deviriyor. maav meev dedikten sonra “tamam kızım hazırlıyorum” desem de yatarak ve arada seslenerek bekliyor. hazır olunca da yanımda pıtı pıtı yürüyerek geliyor, mamayı yere bıraktığımda kafasını bacağıma sürterek teşekkürünü edip yemeye başlıyor kibar eşek. arsızlık değilse de kibarlıkla harmanlanmış duygu sömürüsü diyebilirim bizimkinin davranışına.