bu baslikta öyle ic açıcı bir seyler yamayacagim ya da yazilamicak. gozumun önunden gitmeyen canlar... icimin sızıları var...
kendimi günahkar hissettigim durumlar
simdiki evimiz baya kedinin oldugu bir sitede. besleyenler de var .
bizim evimiz verandaya kapilidir ana kapiyi kullanmayiz bile. direkt bahceye cikariz. 3 kedili bir ev olunca mama kokusu kedi kokusu misafirinizde bol oluyor.
tabiki bahceye mama ve su konuldu.
gelen var giden var kalan kalmayan...
3 bacakli kizim...
alaca kız.
bahceye gelmeye basladi ama malum travma geregi fazla insancil degil. sevgiyle beslemeyle hatta konusmayla artik mama kabi kadar yakinlasmaya baslamisti 4-5 ay sonra.
bizim maddi ve manevi tarafimiza 3 bile cok cok cok fazlayken 4 kedi imkansizdi.
ama o 3 bacakliydi!
operasyon olmus ve bahceye birakilmis.
ona her bakisimda kizimmm napim sana diye gozum dolardi.
kışın bir odaya mecbur alacaktim oyle dusumustum. en aizndan geceleri kalacakti.
ama biz 1 sabah kalktik, esim bahceye cikma dedi.
bu cumle ya da benzeri "ceren sen gelme" cumlesini duyarsam kotu bise oldugunu anlardim.
kim ölmüs nolmus hangisi...
şeşbeş mi bygri mi toraman mi guiza mı hangisi...
yoksa 3 bacakli kizim mi?
kopek gelmis! kizim kacamamis.
3 bacaklim benim vicdaninim aynasi...
..........
sabah işe giderken birileri ile giderdim . hepsi de kedi korkusu yasayan tipler
yapacak bir sey yok! bende 27 yil korktum
yan yoldan olabildigince hizli ilerlerken ki baya gc kalmistik. (hayat bazen iyilik yapabilme firsati vermiyor,herkesin hayat kosullari ne yazik ki ayni olamiyor)
cok kisa gordum...
bir an...
kaldirimi cikamayacak kadar minik bir yavru ve basinda akbaba gibi bekleyen bir karga!
durun dedim...
muzikten anlamadilar neredeyse 2 durak gecmistik bile
gec kalmistim... dönmem belki de evdeki kedilerimi bile bir seylerden esirgeyecek hala dusmeme sebep olabilirdi.
onemli bir isim vardi.
ama tum bunlar kendimi afffetmeme yetmedi.
hic yetmedi...
ozellikle bu iki yavrum beni oyle bir hapse attilar ki yapabileceklerimi yapamamis olmak beni mahvetti.ya da gec kalmis olmak biseylere ..
ve cavidan...
o bir hediye bana.
nasil yorucu oldugunu anlatamam. ancak bakan anlar inanin. felcli cis kakasini bile yapamayan bir can ve ekstra 3 can ...
su an asagi inip bir kahve icmeye firsatim yok benim.
ya da babamin cagirdigi sinemya gitmeye.. yani hayatin nereseindeyim su ara bilmiyorum.
amaaaaa
hepsi sikayet mi ?
hayir diyroum ya o bana hediye.
ıcimde kalan o acilarin sogumasi icin.
3 bacaklimi o minnak yavruyu kurtaramamanin verdigi aciyi sogutmak icin sanki onda hepsi var.
bana bak beni sev... kurtar dercesine..
sevgiler
basindan gecen uzuntuyu belki hic anlatmamis olanlar...
paylasabilirsiniz.