artık bu gözle görülmekten rahatsız olmadığım durum.

çoğaldıkça, sesimiz yükseldikçe, bu önyargının tersine döndüğünü/döneceğini düşünüyorum. daha çok insanın hayvana değer verildiğini gördükçe değer vereceğini düşünüyorum.

biz maalesef çoğunluğun fikirlerinin doğru olduğunu öğrenerek büyüdük. kedilere mama veren teyze deliydi, araba çarpan köpeği veterinere götürmek zaman kaybıydı, sokak kedisini eve alıp onun ömürlük arkadaşı olmak saçmalıktı. artık öyle değil. sosyal medya sağolsun, biz aslında o kadar da az değiliz. deli olan hayvanları sevenler değil. hayvanlar için konan iki kap suyu ve mamayı tekmeleyenler, tek derdi sevgi ve yemek olan canlıları zehirleyenler, 2 sene baktığı canı saçma sapan sebeplerle ormana bırakanlar deli. böyle bir dünyaya evrileceğiz eninde sonunda, biz görmeyecek olsak da.

bugün deli görünmemizde hiçbir sakınca yok, vicdansız olmaktan çok çok daha iyi.