9. yuzyilda bir rahip tarafindan beyaz kedisine yazmis olduğu şiirdir. 1957 yilinda ise türkçeye çevrilmiştir.

ben ve kedim pangur ban
aynı vazifedeyiz
fare avlamak onun bayıldığı şey
bendeniz
söz avlarım oturup bütün gece.

insanları övmekten daha iyi
kalemle kitapla oturmak
pangur sıkmaz, üzmez beni
yürütür gider
basit marifetini.

görülecek şeydir saadetimiz
işimizde gücümüzde
bir eğlence bulmuş aklımıza
oturmuşuz evde.

şaşırır pusulayı bazen bir fare
kahraman pangur’un tuzağında
ekseriya bende de parlak bir düşünce
bir mâna kucaklayıp
yerleşir oturur ağında.

o duvarın önünde dikilir durur
gözleri fal taşı, ateşli, keskin, kurnaz
ben de bilgi duvarına karşı
çabalar dururum bütün minnacık aklımla.

bir fare fırlayınca delikten
görmeli pangur’un sevincini
ben de çözünce
aşığı olduğum şüpheleri
bayılıyorum memnuniyetimden.
vazifemizi böyle
sulh-sükûn içinde yürütüyoruz
ben ve kedim pangur ban
saadetimizi san’atımızda buluyoruz
o da bahtiyar, ben de bahtiyar.
bu vazife her allah’ın günü
işinde pangur’u yaptı usta
eh benim de artıyor aklım
geçen günler boyunca
çevirirken karanlığı
ışığa, aydınlığa.