kapının ne tarafında olduğu hiç farketmiyor. her türlü tepkiliyiz kapalı kapılara. dışarıda miyavlamasın diye onu da içeri alıp kapatıyorum banyo kapısını. bu sefer de çıkmak için miyavlıyor. çıkmasına izin verip tekrar kapıyı kapattığımda girmek için miyavlıyor. sonsuz bir döngü. zaten evde kapısını kapalı tuttuğum tek bir oda var. * onu da engelleyemiyorum. uykuda olsun, mama yerken olsun, nerede olursa olsun kapının açıldığını nasıl anlıyor bilmiyorum, benden önce içeri girip çiçeklere saldırıyor. kısacası kapalı kapılar en büyük düşmanımız bizim.