bizizdir, çalıştığım şirketin bütün perakende şubelerinde içeride kedi bakılır, kedilerin mağaza içinde yeri, maması, suyu vardır. kapanışta korunaklı yere alınırlar, sabah mağaza açıldığında görevlerinin başına geçerler.
küçük esnafla ilgili şöyle bir anım vardır; bir kaç ay önce kedilerimden birinin evden kaçtığını düşündüğümde bütün semtte kedi aramıştık, haliyle esnafla da haşır neşir olma şansım oldu, bir yandan kedimin kaybından kahrolurken, esnafın kendi imkanlarıyla dükkan önü ve içinde kedi baktığını görünce içim bir hoş olmuştu, hem üzüntüden hem sevinçten az ağlamadım o gün. neyse ki benimkini 1 gün sonra çatıda gizlendiği yerden bulmuştuk, o günden sonra içine girmeden ön yargılı olmamak gerektiğini bir kere daha uygulamalı öğrendim; merhametli olabilmek ekonomik-sosyal statü vs. gözetmiyormuş sevgili sözlük.