sadece bir kere başıma gelmiş olup kısa sürdüğü için sevindiğim ancak beni gerçekten korkutan bir süreç. önce anlayamadım tepkisizliği. trip atıyor sandım. (bkz:kedi tribi) hiç bu kadar yok sayılmamıştım çünkü. ne yapsam ne söylesem bakmadı, görmedi, ayırmadı gözlerini sabitlediği noktadan. karşı koyamadığı yaş mama bile etkili olmadı. yemeden içmeden kesildi. oyun oynamıyor, ilgilenmiyor, girdiği saklandığı yerden çıkmıyor, sürekli yalnız kalmak istiyordu. rahat bırakılmak için masanın altına girdiğinde , ben de masanın altına girip yanına uzanıyor sohbet ediyordum uzun uzun. yine de yokmuşum gibi davranıyordu. neyse ki kısa sürdü bu tepkisiz, anlamsız boş bakışlar. iştahı da bir zaman sonra yerine geldi tekrar. başına benzer şeyler gelen ve önerisi olanlar varsa paylaşılsın isterim.
https://listelist.com/kedi-depresyonu/
https://patiliyo.com/kedi-depresyonu/