benim bu.
kedi miyavlaması duysa aklı giden, sokaktaki kedileri sevmeden geçemeyen, telefonu kedi fotoğrafları ile dolu adam.
ama yaşam tarzım bir kedi tarafından sahiplenilmeye uygun değil.
1+1 minicik, kiralık bir evdeyim. sabahın köründe evden çıkıp akşam geri dönüyorum.
sırf evde yatmadan önce iki saat kediyle muhabbet etmek için özgür ruhlu bir canı esir tutmuş olacağım. muhtemelen bunalıma girecek. balkondaki saksılara bile sahip çıkamadım, çiçeklerim kurudu.
belki bir gün kendi evim olur, bahçeye açılan kapının altına bir de kedi kapısı yaparım. akşamları evde buluştuğumuz ev arkadaşım olur kediden. muhabbet eder günün nasıl geçtiğini anlatırız.
şimdilik zor.